Քաղաքական հետազոտությունների ինստիտուտ (Փարիզ) (ֆր.՝ Institut d'études politiques de Paris), հաճախ անվանվում է Sciences Po, Ֆրանսիայի քաղաքական և դիվանագիտական էլիտայի դարբնոց։
Այնտեղ ուշադրությունը կենտրոնացվում է ոչ միայն քաղաքական և տնտեսական գիտությունների, այլև իրավունքի, հաղորդակցության, ֆինանսական, ձեռնարկատիրական գործունեության, ղեկավարման և լրագրության վրա։
Ինստիտուտը գտնվում է Սենայից ոչ հեռու, Սեն-Ժերմեն և Ռասպայ ծառուղիների միջև, Փարիզի բազմաթիվ տեսարժանություններից, ինչպիսիք են Փարիզի Աստվածամոր տաճարը և Ազգային ժողովը, մի քանի րոպե քայլի վրա։
Ինստիտուտը գտնվում է 17-րդ և 18-րդ դարերի առանձնատներում, որոնք գտնվում են Սենայի ձախ ափին, 7-րդ շրջանում։
Sciences Po անվանումը վերաբերում է երեք առանփին, բայց միմյանց փոխլրացնող ինստիտուտների.
Sciences Po-ն ստեղծվել է 1872 թվականին որպես Քաղաքական գիտությաւոնների ազատ դպրոց (École Libre des Sciences Politiques)` ֆրանսիացի ինտելեկտուալների, քաղաքագետների և բիզնեսմենների խմբի կողմից, նրանց թվում են եղել Հիպոլիտ Տենը, Էգնեստ Ռենանը, Ալբերտ Սորելը, Պիեռ Լերուա-Բոլյոն, Ֆրանսուա Գիզոն` Էմիլ Բութմիի գլխավորությամբ։ 1870 թվականի Փարիզյան կոմունայի, Նապոլեոն III-ի պարտությունից հետո այս մարդիկ ձգտեցին բարեփոխել ֆրանսիական քաղաքագետների նախապատրաստման համակարգը։ Այս ձգտումը ելնում էր վախից, որ Ֆրանսիայի քաղաքական և տնտեսական միջազգային դիրքը կորստյան կմատնվեր իր քաղաքական և դիվանագիտական մասնաճյուղերի ոչ բավարար ուսուցման պատճառով։ Դպրոցը նպատակ ուներ ծառայել որպես «սնուցիչ միջավայր, որտեղ կսովորեր պետության էլիտան»։
Ուսուցման ծրագիրը աչքի էր ընկնում հատուկ մարդասիրությամբ և լավատեսությամբ. դասավանդման համար հրավիրվում էին գիտնականներ, նաև նախարարներ, բարձրաստիճան պետական գործիչներ և բիզնեսմեններ։ Ներմուծվել էին նոր դիսցիպլիններ, այնպիսիք, ինչպես միջազգային հարաբերություններ, միջազգային իրավունք, քաղաքատնտեսություն և համեմատական կառավարություն։
1945 թվականի հոկտեմբերի 5-ին, Շառլ դը Գոլի 45-2284 որոշման համաձայն, Sciences Po-ի հիման վրա ստեղծվեցին երկու ինստիտուտներ. Քաղաքական գիտությունների ազգային ֆոնդը (FNSP) և Փարիզի Քաղաքական հետազոտությունների ինստիտուտը (IEP Paris) (IEP Paris): Երկու ինստիտուտների առջև էլ ֆրանսիական ղեկավարությունը խնդիր էր դրել ապահովել քաղաքագիտության, տնտեսագիտության և սոցիոլոգիայի զարգացումն ու տարածումը ինչպես երկրում, այնպես էլ երկրից դուրս»։
Sciences Po անվանումը օգտագործվում էր երկու հաստատությունների համար էլ։ ELSP-ի ուսուցման ծրագրերն ու մեթոդիկան օրինակ հանդիսացան ողջ Ֆրանսիայում քաղաքական հետազոտությունների ինստիտուտների համակարգի համար, հատկապես Ստրասբուրգում, Լիոնում, Էքսեում, Գրենոբլում, Թուլուզում։
FNSP-ն հետագայում ևս ամրապնդեց իր դերը. նրա հեղինակությունը ամրապնդում են այնպիսի հրատարակություններ, ինչպես Revue française de science politique, le Bulletin analytique de documentation, la Chronologie politique africaine-ը և Cahiers de la Fondation-ը, նաև նրա յոթ գիտահետազոտական կենտրոնները և հիմանական հրատարակությունը Presses de Sciences Po.:
Հետազոտությունների դպրոցի կորիզն է հանդիսանում 1871 թվականին հիմնադրված Bibliothèque de Sciences Po-ը, որտեղ կա 650 000 գիրք սոցիալական գիտությունների մասին և 4500 ամսագիր և ամենամյա հրատարակություններ, չնայած ցանկացած պահի դրանց մոտ 1/15 մասն է հասանելի ուսանողներին։ Գրադարանում է գտնվում նաև Վավերագրական ծառայությունը, որը պարունակում է 18 000 գործ։ 1982 թվականին Կրթության նախարարությունը այստեղ հիմնեց Գրադարանային կենտրոն, իսկ 1994 թվականից գրադարանը սերտ կապեր ուներ Ֆրանսիայի ազգային գրադարանի հետ [1]:
Presses de Sciences-Po -ն ինստիտուտի սեփական հրատարակությունն է։ Այնտեղ հրատարակվում են գիտական աշխատանքներ, այն պետական քաղաքականության, միջազգային հարաբերությունների, ֆրանսիական քաղաքականության և տնտեսության ոլորտում ֆրանսիական առաջատար հրատարակություն է հանդիսանում [2]: Այն հրատարակում է ֆրանսիական 6 գիտական ամսագրեր և կատալոգում ունի 900 անվանում, բացի այդ ամեն տարի ավելանում են 30 նոր անվանումներ։
«Rue Saint Guillaume»-ն Sciences Po-ի շրջանավարտների ամսագիրն է։
Sciences Po-ի շրջանավարտների և նախկին համագործակիցների մեջ են մտնում պետությունների 28 ղեկավարներ, մասնավորապես Ֆրանսիայի երեք նախագահները` Ժակ Շիրակը, Ֆրանսուա Միտտերանը, Ֆրանսուա Օլանդը, Ֆրանսիայի 13 վարչապետները, օտարերկրյա պետությունների 12 ղեկավարներ, նաև Միավորված ազգերի կազմակերպության նախկին Գլխավոր քարտուղարը և Թուլուզի նախկին քաղաքապետ Դոմինիկ Բոդին։ Ֆրանսիայի յուրաքանչյուր քաղաքական գործիչ և դիվանագետ այցելել է Sciences Po (դպրոցի բացման օրվանից)։
Շատ ֆրանսիացի ուսանողներ շարունակում են իրենց ուսումը École Nationale d’Administration -ում (ENA), որը համարվում է որպես պարտադիր աստիճան` ֆրանսիական քաղաքականության կամ դիվանագիտության մեջ մտնելու համար։ Sciences Po-ում դասախոսների և պրոֆեսորների մեծամասնությունը ENA-ի շրջանավարտներն են հանդիսանում։
{{cite book}}
: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)Owlapps.net - since 2012 - Les chouettes applications du hibou