Πανεπιστήμιο Παρί-Σορμπόν

Το Πανεπιστήμιο Παρί-Σορμπόν (γαλλικά: Université Paris-Sorbonne, Paris IV ), ήταν ένα από τα δεκατρία πανεπιστήμια της πόλης του Παρισιού. Αποτελούσε το μεγαλύτερο γαλλικό ίδρυμα ανωτάτων σπουδών πλήρως αφιερωμένο στα γράμματα, τις γλώσσες, τους πολιτισμούς, τις τέχνες, τις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες.

Αποτελούσε ιδρυτικό μέλος του PRES Sorbonne Universités, το οποίο από το 2010 περιλάμβανε και δύο άλλα παριζιάνικα πανεπιστήμια, το Université Panthéon-Assas και το Université Pierre-et-Marie-Curie, που παρείχαν αντίστοιχα σπουδές με αντικείμενο το Δίκαιο και τις Επιστήμες . Οι κτιριακές του εγκαταστάσεις ήταν μοιρασμένες μεταξύ μιας ιστορικής έδρας που βρίσκεται στη συνοικία του Καρτιέ Λατέν και μια σειρά από ιδρύματα-δορυφόρους του στην rive droite.

Ιστορία

Σχίσμα του Πανεπιστημίου του Παρισιού

Το Université Paris-Sorbonne γεννήθηκε μετά από μια μεταρρύθμιση στον χώρο του πανεπιστημίου που ετοιμάστηκε από τον Εντγκάρ Φωρ το 1968. Εκείνη την ημερομηνία, το Πανεπιστήμιο του Παρισιού, χωρισμένο σε πέντε σχολές, χωρίστηκε σε διάφορα αυτόνομα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Ορισμένα, εκ των οποίων το Université Paris-Sorbonne, διατηρώντας το όνομα Sorbonne και γραφεία στο ιστορικό κέντρο του Πανεπιστημίου του Παρισιού, παρέμειναν αφοσιωμένα στην διδασκαλία των γραμμάτων και των επιστημών. Το ίδρυμα δημιουργήθηκε με το διάταγμα της 23ης Δεκεμβρίου 1970, που επικυρώθηκε από το διάταγμα της 17ης Ιουλίου του 1984.

Δημιουργία του πανεπιστημίου

Καθώς οι καθηγητές του πανεπιστημίου ήταν ελεύθεροι να ενταχθούν στην σχολή της αρεσκείας τους, αρκετοί ήταν αυτοί που συγκεντρώθηκαν αρχικά σύμφωνα με τις πολιτικές τους ιδεολογίες, κυρίως λόγω των γεγονότων του Μάη του '68. Το Paris-Sorbonne συγκέντρωσε με αυτό τον τρόπο τους καθηγητές που ήταν κυρίως "δεξιών φρονημάτων" σε αντιπαράθεση με το Paris I Panthéon-Sorbonne, που έλαβε τον χαρακτηρισμό του "αριστερού". Αυτό αποτελεί εξήγηση των κακών σχέσεων ανάμεσα στις δύο πανεπιστημιακές σχολές και στους μεταξύ τους αντίθετους επιστημονικούς προσανατολισμούς. Έτσι, για παραδείγματα πάνω στην ιστορία των κοινωνιών, το Paris-Sorbonne χρησιμοποίησε μια ιστοριογραφία σύμφωνα με τις θέσεις του Ρολάν Μουνιέ, σε πλήρη αντίθεση με την μαρξιστικού τύπου ανάλυση του Μπόρις Πόρτσνεφ, στο Paris I Panthéon-Sorbonne.

Παρά την ανανέωση γενεών τόσο σε επίπεδο καθηγητών όσο και σε φοιτητών, το πανεπιστήμιο Paris-Sorbonne διατήρησε την φήμη μιας "fac de droite" (σχολή της δεξιάς) που ακόμα και οι φοιτητικές απεργίες της Άνοιξης του 2009 δεν κατάφεραν να "τσαλακώσουν" σε αυτή τη σχολή. Από τον Οκτώβριο του 2009, αποτελεί ιδρυτικό μέλος μαζί με το Paris II Panthéon-Assas και το Université Pierre-et-Marie-Curie του PRES Sorbonne Universités".Τα τρία ιδρυτικά μέλη κατέθεσαν τα καταστατικά τους στις αρχές του 2010 και το PRES αναγνωρίστηκε με υπουργικό διάταγμα στις 22 Ιουνίου 2010 υπό την μορφή ενός ιδρύματος με στόχο την επιστημονική συνεργασία. Από τις 4 Φεβρουαρίου 2012, το σύνολο των Sorbonne Universités επιλέχτηκε ως νικητής του "δεύτερου κύματος των αξιέπαινων πρωτοβουλιών".

Université Paris-Sorbonne - Abu Dhabi

Τον Φεβρουάριο του 2006, το πανεπιστήμιο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα υπέγραψαν ένα σύμφωνο συνεργασίας για την δημιουργία ενός νέου πανεπιστημίου, που ονομάστηκε "Université Paris-Sorbonne-Abu Dhabi" (η πρωτεύουσα της χώρας), και τα εγκαίνιά του έγιναν στις 18 Νοεμβρίου του ίδιου έτους. Αυτή η συμφωνία (άρθρο 1-3) εξασφαλίζει σε αυτό το πανεπιστήμιο την αποκλειστική χρήση του ονόματος "Sorbonne" για το σύνολο της Εγγύς και της Μέσης Ανατολής. Αυτή είναι η πρώτη φορά που γαλλικό πανεπιστήμιο εγκαθίσταται στο εξωτερικό, ακολουθώντας έτσι το κίνημα διεθνοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης. Ο πρόεδρος, Ζαν-Ρομπέρ Πιτ, είχε τότε δηλώσει πως εξέταζε την δημιουργία άλλων παρόμοιου τύπου πανεπιστημιακών ιδρυμάτων στο εξωτερικό, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ανατολική Ασία.

Ιστορικό των προέδρων

Από τη δημιουργία του, επτά πρόεδροι διηύθυναν το ίδρυμα για οκτώ θητείες :

Κατάλογος των προέδρων του Université Paris Sorbonne :

Συνιστώσες

Το πανεπιστήμιο ήταν οργανωμένο σε κατηγορίες εκπαίδευσης και έρευνας για τα μαθήματα του 1ου και του 2ου κύκλου. Μετρά επίσης μια εσωτερική σχολή : την Σχολή Ανωτάτων Σπουδών στις Επιστήμες Πληροφόρησης και Επικοινωνίας (CELSA).

Σχολές εκπαίδευσης και έρευνας - UFR

Το ίδρυμα παρουσιάζονταν ως η διάδοχη κατάσταση της Σχολής Γραμμάτων του Παρισιού (Faculté de lettres de Paris). Εξαιτίας αυτού, οι έδρες της βρίσκονται γενικότερα προσανατολισμένες στην ανθρωπολογία και τις ανθρωπιστικές επιστήμες, όπως το δείχνουν οι σχολές εκπαίδευσης και έρευνας :

• Τέχνες :

1. Ιστορία της Τέχνης και της Αρχαιολογίας
2. Μουσική και Μουσικολογία

• Γλώσσες :

1. Αγγλικά
2. Ιταλικά και ρουμάνικα
3. Αραβικές και εβραϊκές σπουδές
4. Γερμανικές και βόρειες σπουδές
5. Ιβηρικές και λατινοαμερικάνικες σπουδές
6. Σλαβικές σπουδές
7. Εφαρμοσμένες ξένες γλώσσες (LEA)

• Γράμματα:

1. Ελληνικά
2. Γαλλική Γλώσσα
3. Λατινικά
4. Γαλλική λογοτεχνία και συγκριτική λογοτεχνία

• Ανθρωπιστικές Επιστήμες:

1. Γεωγραφία και Σχεδιασμός
2. Ιστορία.
3. Φιλοσοφία και Κοινωνιολογία
4. Ινστιτούτο εφαρμοζόμενων ανθρωπιστικών επιστημών (ISHA, που διαθέτει δικό της UFR)
5. Ινστιτούτο ερευνών πάνω στους πολιτισμούς της σύγχρονης Δύσης (IRCOM, που αποτελεί μια διεπιστημονική UFR)

Σχολές πτυχιούχων

Το πανεπιστήμιο διαθέτει επτά σχολές πτυχιούχων

1. Αρχαίοι και Μεσαιωνικοί Κόσμοι
2. Σύγχρονη και Νεότερη Ιστορία
3. Γαλλική και Συγκριτική Λογοτεχνία
4. Πολιτισμοί, κουλτούρες, κοινωνίες και λογοτεχνίες
5. Έννοιες και γλώσσες
6. Ιστορία της Τέχνης και της Αρχαιολογίας
7. Γεωγραφία.

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημη ιστοσελίδα