ไทยเชื้อสายอินเดีย

ชาวไทยเชื้อสายอินเดีย คือชาวไทยที่สืบเชื้อสายมาจากชาวอินเดียที่อพยพเข้ามาอาศัยในประเทศไทย แบ่งเป็น 2 กลุ่มใหญ่ ได้แก่ ชาวซิกข์และชาวฮินดู

การแบ่งกลุ่ม

ชาวไทยเชื้อสายอินเดีย แบ่งเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ ได้ดังนี้

ซิกข์

ชาวซิกข์จะมีการแต่งกายที่มีจุดเด่น คือ ผู้ชายจะโพกหัวและมีคำลงท้ายว่า ‘สิงห์’ ชาวซิกข์ทุกคนมีสัญลักษณ์ประจำกาย 5 อย่างหรือ ก 5 ประการ ได้แก่:

1. เกศ หรือ เกศา (Kesh) - ผมที่ไม่ถูกตัด
2. กังฆา หรือ กังค่า (Kangha) - หวีไม้สำหรับหวีผม
3. กรา หรือ การ่า (Kara) - กำไลโลหะ
4. กฉา หรือ กาแชร่า (Kachera) - กางเกงขาสั้นทำจากฝ้าย 100% ใส่เป็นกางเกงชั้นใน
5. กิรปาน (Kirpan) - ดาบสั้นหรือมีดสั้น ไว้ป้องกันตนเอง

นอกจากนี้ยังห้ามกินเนื้อวัวและไม่มีรูปเคารพ แต่เมื่อมาอยู่ประเทศไทย จึงต้องปรับตัวเองตามสังคม เช่น มีดมีขนาดเล็กลง มีความยาวเพียงไม่กี่นิ้ว บางคนทำเป็นจี้ห้อยคอ หรือเปลี่ยนจากกำไลเหล็กเป็นกำไลทอง

ชาวซิกข์เดินทางจากรัฐปัญจาบเข้ามาในไทยตั้งแต่สมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 โดยเข้ามาทางประเทศมาเลเซียโดยผ่านภาคใต้ หรือมาทางบกโดยผ่านประเทศพม่า หลายคนเข้ามาเป็นพลตระเวน (ตำรวจ) แต่ส่วนใหญ่นิยมทำการค้า คนไทยจึงเรียกกันติดปากว่า แขกขายผ้า ชาวซิกข์ที่เปิดเป็นล่ำเป็นสันอยู่ที่บ้านหม้อ สมัยนั้นเรียก ร้านแขก เมื่อการค้าเจริญขึ้น จึงได้ชักชวนญาติพี่น้องเข้ามามากขึ้น และรวมกลุ่มตั้งแหล่งทำกินที่พาหุรัด เมื่อพาหุรัดแออัด ชาวซิกข์จึงหาที่อยู่ใหม่แถบท่าพระ บางแค สุขุมวิท คลองตัน และสี่แยกบ้านแขก โดยเฉพาะซอยสารภี 2 ถือเป็นกลุ่มใหญ่ นอกจากขายผ้า ชาวซิกข์ยังนิยมปล่อยเงินกู้หรือขายของเงินผ่อนด้วย

นามธารี (Namdhari) เป็นนิกายหนึ่งในศาสนาซิกข์ที่ราม สิงห์ (พระศาสดาองค์ที่ 12) ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2355 นอกจากการปฏิบัติตามหลักศาสนาซิกข์แล้ว ยังต้องถือบัญญัติขององค์พระศาสดา ศิริ สัตคุรุ ราม ซิงห์ ด้วย เช่น ห้ามกินเนื้อสัตว์และไข่ทุกชนิด ต้องสวดมนต์ระลึกถึงพระนามของพระผู้เป็นเจ้า "นาม ซิมราน" (Nam Simran) ทุกวัน อย่างน้อยวันละ 1 ชั่วโมง ผู้ชายต้องโพกศีรษะด้วยผ้าสีขาวเท่านั้น ผู้หญิงห้ามใช้เครื่องประดับหรือแต่งหน้าทาปาก เน้นใช้ชีวิตเรียบง่าย บริเวณที่คนกลุ่มนี้อาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก คือ ถนนสุขุมวิทและสี่แยกบ้านแขก

ฮินดู

บรรพบุรุษชาวพราหมณ์ฮินดูในประเทศไทยส่วนใหญ่เป็นชาวรัฐปัญจาบและรัฐอุตตรประเทศจากประเทศอินเดีย ชาวฮินดูที่อพยพมาจากรัฐปัญจาบนิยมกิจการค้าผ้าที่พาหุรัด ส่วนที่มาจากรัฐอุตตรประเทศเกือบทั้งหมดมีอาชีพเป็นแขกยาม ก่อนที่จะลดจำนวนลงเมื่อทางการประกาศห้ามคนต่างด้าวทำอาชีพนี้

ชาวฮินดูนิยมตั้งถิ่นฐานในกรุงเทพมหานครมากกว่าที่จังหวัดอื่น พวกที่มาจากรัฐปัญจาบนิยมตั้งชุมชนแถบพาหุรัด สี่แยกบ้านแขก และถนนสุขุมวิท โดยที่สี่แยกบ้านแขกอยู่หนาแน่นนับร้อยครัวเรือนในซอยสารภี 2 และกระจายตามซอยในถนนอิสรภาพ ได้แก่ซอยอิสรภาพ 3, 6, 8, 12 และ 15 ส่วนที่มาจากรัฐอุตตรประเทศตั้งถิ่นฐานแถบหัวลำโพง

คุชราต

ชาวอินเดียมุสลิมจากรัฐคุชราต แบ่งออกเป็นสองกลุ่มย่อย โดยจำแนกตามนิกาย คือ

1. กลุ่มซุนนี คือกลุ่มที่นับถือนิกายซุนนี โดยมากมีอาชีพเป็นพ่อค้า มีศาสนสถานประจำกลุ่มคือมัสยิดกูวติลอิสลาม หรือมัสยิดตึกแดง ตระกูลที่มีชื่อเสียงคือตระกูลนานา
2. กลุ่มดาวูดีโบห์รา หรือ แขกสะระบั่นทอง ชื่อมาจากคำว่า "ดาวูดี" เป็นชื่อของผู้นำทางจิตวิญญาณของนิกายชีอะฮ์อิสมาลียะฮ์ กับคำว่า "โบห์รา" มาจากภาษาคุชราต แปลว่า "vehru" หรือ "พ่อค้า" เพราะส่วนใหญ่มีอาชีพค้าขายเป็นหลัก อพยพเข้ามาในสยามช่วงปี พ.ศ. 2400 เป็นต้นมา ตรงกับรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ตั้งถิ่นฐานอยู่ในกรุงเทพมหานคร แถบถนนเจริญกรุง ถนนพาหุรัด ถนนจักรเพชร รวมถึงวัดอนงคาราม และย่านเจริญพาศน์ ฝั่งธนบุรี เดิมมีศาสนสถานประจำกลุ่มสองแห่งคือมัสยิดบ้านหม้อ ย่านพาหุรัด ปัจจุบันปิดตัวลงแล้ว จึงเหลืออีกแห่งคือมัสยิดเซฟี หรือสุเหร่าตึกขาว ย่านคลองสาน โดยลักษณะพิเศษของมัสยิดมุสลิมดาวูดีโบห์ราจะไม่มีมิมบัร (แท่นแสดงธรรม) และไม่มีหออะซาน

เชน

ผู้นับถือศาสนาเชนในกรุงเทพมหานคร โดยมากอาศัยอยู่ในซอยพุทธโอสถหรือซอยการาจี เขตบางรัก โดยมีศาสนสถานทั้งนิกายทิคัมพรและเศวตามพรอย่างละแห่ง ในปี พ.ศ. 2563 มีศาสนิกชนจำนวน 125 คน

ปาร์ซี

บุคคลเชื้อสายปาร์ซี คือ ชาวอินเดียที่มีบรรพบุรุษนับถือศาสนาโซโรอัสเตอร์มาจากประเทศอิหร่าน เข้าไปตั้งหลักแหล่งในประเทศอินเดีย และมีบางส่วนอพยพเข้ามาอยู่ในประเทศไทย เข้าใจว่าชาวปาร์ซีคงอพยพสู่ไทยตั้งแต่การเปิดเสรีการค้าจากสนธิสัญญาเบอร์นี เมื่อปี พ.ศ. 2368 เพราะปรากฏหลุมศพในสุสานปาร์ซีที่เก่าที่สุด ระบุปีมรณกรรมของผู้ตายไว้ในปี พ.ศ. 2373 ชาวปาร์ซีจะปรับตัวให้กลมกลืนไปกับชนส่วนใหญ่ ไม่สู้เผยแผ่ศาสนาและวัฒนธรรมของตน เบื้องต้นชาวปาร์ซีรับราชการอยู่ในกรมรถไฟหลวง ยุคหลังก็พบว่าพวกเขาประกอบธุรกิจอื่น เช่น ตระกูลบีโรซา ทำกิจการนำเข้าและส่งออกสินค้า ต่อมาลูกหลานมีบทบาทด้านการพยาบาล และตระกูลเปสตันยี ที่มีชื่อเสียงในแวดวงภาพยนตร์ คือ รัตน์ เปสตันยี

ภาษา

ภาษาของชาวไทยเชื้อสายอินเดียในปัจจุบันเหลือจำนวนผู้พูดน้อย เนื่องจากชาวไทยเชื้อสายอินเดีย ร้อยละ 80 เกิดในแผ่นดินไทย หลายคนจึงหันมาพูดภาษาไทยเพียงอย่างเดียว แต่ยังมีส่วนน้อยที่สามารถพูดภาษาดั้งเดิมของตนเองได้ และบางคนก็ผสมกลมกลืนกับชาวไทยทั่วไป ชาวไทยเชื้อสายอินเดียบางส่วนที่ทำงานทางด้านเศรษฐกิจ บางส่วนสามารถพูดภาษาจีนได้ โดยเฉพาะภาษาจีนแต้จิ๋วซึ่งถือเป็นภาษากลางในการสื่อสารของชาวไทยเชื้อสายจีน

ชาวไทยเชื้อสายอินเดียที่มีชื่อเสียง

• ศาสตราจารย์ ดร.ชัยวัฒน์ สถาอานันท์ - นักวิชาการรัฐศาสตร์
• ชลพรรษา นารูลา - ผู้ประกาศข่าวและพิธีกรรายการโทรทัศน์
• ชาลิดา วิจิตรวงศ์ทอง - นักแสดงและนางแบบ
• ซินดี บิชอพ - นางแบบ นักแสดง และพิธีกร
• ณัฐพล พุทธภาวนา - นักร้องนำวงแฮงแมน
• ธานินทร์ พันธ์ประภากิจ - นักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และผู้ก่อตั้งบริษัททาสของแผ่นดิน
• นภคปภา นาคประสิทธิ์ - นักแสดง
• ปวีนา ซิงห์ - นางแบบและนางงาม ผู้ได้รับตำแหน่งรองอันดับ 1 มิสยูนิเวิร์สไทยแลนด์ 2563
• พระราชครูวามเทพมุนี (ชวิน รังสิพราหมณกุล) - หัวหน้าพราหมณ์ในพระราชสำนัก
• เล็ก นานา - นักการเมืองและนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์
• รัตนาวดี รัตนาพันธ์ (พรรณี ตรังคสมบัติ) - นักแสดง
• วันดี พละพงค์พานิช - ประธานบริษัทซึทาญ่าประเทศไทย จำกัด
• วารินทร์ สัจเดว - ผู้ประกาศข่าว นักจัดรายการวิทยุ และนักแสดง
• ศิมิรัญ ศรีนฤหล้า - เจ้าของเพจ "แขกขี้คุย"
• สันติ ทักราล - องคมนตรีในรัชกาลที่ 9
• สุมิตร สัจจเทพ - นักร้องเพลงลูกทุ่ง
• ผู้ช่วยศาสตราจารย์ สุรัตน์ โหราชัยกุล - นักวิชาการรัฐศาสตร์
• นายแพทย์ สุริยเดว ทรีปาตี - กุมารแพทย์
• สุระ จันทร์ศรีชวาลา - ประธานกรรมการบริษัท มิตรแท้ประกันภัย จำกัด
• สาธิต เซกัล - นักธุรกิจและแนวร่วมกปปส. (คณะกรรมการประชาชนเพื่อการเปลี่ยนแปลงประเทศไทยให้เป็นประชาธิปไตยที่สมบูรณ์อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข)
• หยาดทิพย์ ราชปาล - นักแสดง
• ศาสตราจารย์ ดร.อัมมาร สยามวาลา - นักวิชาการเศรษฐศาสตร์
• อริสมันต์ พงศ์เรืองรอง - นักร้อง นักการเมือง และแกนนำแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.)

อ้างอิง

• กลุ่มชุมชนในธนบุรี : ชุมชนแขก ศูนย์ข้อมูลธนบุรีศึกษา สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มรภ.ธนบุรี เก็บถาวร 2010-03-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน