Bezpartyjny Blok Wspierania Reform

Bezpartyjny Blok Wspierania Reform (BBWR) – polski komitet wyborczy, którego powstanie zapowiedział Lech Wałęsa 1 czerwca 1993 podczas konferencji prasowej w ogrodach Belwederu. Miał on odnosić się do tradycji piłsudczykowskiego Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem.

Historia

BBWR został zarejestrowany sądownie 30 listopada 1993 jako stowarzyszenie.

W 7 stycznia 1994 podczas posiedzenia założycieli funkcję przewodniczącego powierzono Zbigniewowi Relidze. Funkcję przewodniczącego pełnił do czasu zwołania zjazdu stowarzyszenia. W listopadzie tego samego roku ustąpił i odszedł z BBWR, a na funkcji szefa stowarzyszenia zastąpił go Jerzy Gwiżdż.

Bezpartyjny Blok Wspierania Reform był formacją polityczną mającą stworzyć w nowym parlamencie zaplecze prezydenta RP, który liczył na uzyskanie przez swoje ugrupowanie co najmniej 25% głosów. W momencie powstania sondaż Demoskopu dawał stowarzyszeniu poparcie 18% ankietowanych.

W wyniku wyborów parlamentarnych, które odbyły się 19 września 1993, BBWR uzyskał 746 653 głosy, tj. 5,41% poparcia, co przełożyło się na 18 mandatów parlamentarnych (16 sejmowych i 2 senackie). Już wówczas Lech Wałęsa zaczął się dystansować od swojej nowej formacji.

W wyborach prezydenckich w 1995 ugrupowanie działało na rzecz reelekcji Lecha Wałęsy. Po przegranych wyborach w ugrupowaniu nastąpił rozłam.

W lutym 1996 Jerzy Gwiżdż został zawieszony, a w marcu odwołany i wykluczony przez nadzwyczajny zjazd. Następnie zrezygnował z członkostwa w BBWR. Następcą Jerzego Gwiżdża został Stanisław Kowolik.

W trakcie trwania II kadencji Sejmu RP w latach 1993–1997 Klub Parlamentarny BBWR okazał się najbardziej skłóconym klubem. Na koniec kadencji jego posłowie byli podzieleni na kilka grup:

(nazwa ugrupowania, ilość posłów z listy BBWR, lider)

• BBWR – Blok dla Polski, 7 posłów, Andrzej Gąsienica-Makowski (były przewodniczący klubu),
• BBWR – Solidarni w Wyborach, 3 posłów, Jerzy Gwiżdż (były wiceprzewodniczący klubu),
• Nowa Polska, 3 posłów,
• Partia Republikanie, 2 posłów, Jerzy Eysymontt (były wiceprzewodniczący klubu),
• Krajowa Partia Emerytów i Rencistów, 1 poseł.

W efekcie były prezydent zaapelował do polityków BBWR o wycofanie swoich kandydatur w kolejnych wyborach parlamentarnych, czego jednak zdecydowana większość nie uczyniła. W wyborach tych BBWR otrzymał 1,36% głosów i nie uzyskał mandatów w parlamencie. W listopadzie tego samego roku działacze BBWR podjęli decyzję o przekształceniu stowarzyszenia w partię polityczną Blok dla Polski. Lech Wałęsa powołał natomiast w tym czasie partię Chrześcijańska Demokracja III RP (znalazł się w niej m.in. były szef BBWR Jerzy Gwiżdż), której środowisko startowało w wyborach z list AWS.

Działacze

BBWR składał się z czterech pionów. Skupiały one: pracobiorców, pracodawców, rolników oraz działaczy samorządowych. W skład ugrupowania wchodzili działacze postsolidarnościowi (m.in. Jerzy Eysymontt czy Janusz Byliński), pracownicy Kancelarii Prezydenta (Andrzej Kozakiewicz czy Eligiusz Włodarczyk), związkowcy, przedsiębiorcy oraz 18 wojskowych.

Zobacz też

• Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem Józefa Piłsudskiego (BBWR)

Przypisy

Bibliografia

• Krystyna Paszkiewicz: Partie i koalicje polityczne III Rzeczypospolitej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2004, s. 13–16. ISBN 83-229-2493-3.

1. Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem
2. Andrzej Olechowski
3. Partie polityczne w Polsce
4. Krzysztof Rutkowski (ur. 1960)
5. Skrótowiec
6. Zbigniew Religa
7. Józef Buszman
8. Blok dla Polski
9. Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1993–1997)
10. Bezpartyjność
11. Jerzy Borowczak
12. BBWR
13. Polskie Stronnictwo Ludowe – Porozumienie Ludowe
14. Marek Wielgus
15. Zbigniew Pietrzykowski
16. Stanisław Łyżwiński
17. Andrzej Gołaś (ur. 1942)
18. Adam Matuszczak
19. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
20. Jerzy Eysymontt