Judyta Salicka

Judyta Maria Salicka (ur. 1047, zm. 14 marca po 1105) – córka cesarza rzymskiego, króla Niemiec i Italii, Henryka III Salickiego i Agnieszki z Poitou, żona króla Węgier Salomona, a następnie księcia polskiego Władysława I Hermana.

Urodziła się w 1047 roku jako najmłodsza córka Henryka III, cesarza rzymskiego i Agnieszki z Poitou, córki księcia Akwitanii Wilhelma V. W 1058 została zaręczona z późniejszym mężem – Salomonem. Dokładna data ślubu nie jest znana, nastąpiło to między 1063 a 1066. Małżeństwo nie układało się pomyślnie, oboje nie dotrzymywali wierności małżeńskiej. Wszystko wskazuje na to, że był to związek bezdzietny. Pojawiła się odosobniona teoria, jakoby mieli mieć córkę Zofię, żonę Poppona, hrabiego Bergu. Uchodzi ona za błędną już z samych względów chronologicznych.

Po śmierci Salomona, między 1087 a 1091 została drugą żoną Władysława I Hermana. Po ich ślubie Otton z Bambergu został mianowany dworskim kapelanem księżnej. Urodziła 3 córki: nieznaną z imienia żonę ruskiego księcia, Agnieszkę i nieznaną z imienia żonę polskiego możnowładcy, dawniej niesłusznie identyfikowaną z Adelajdą, żoną Dypolda III.

Być może za jej pośrednictwem przybył do Polski kodeks liturgiczny, zwany Ewangeliarzem Emmeramskim.

Miała najprawdopodobniej duży wpływ na życie polityczne kraju. Przypuszcza się, że była kochanką wojewody i komesa pałacowego na dworze Władysława Hermana – Sieciecha. Razem z nim Judyta Maria starała się odwlec od walki o władzę po ojcu pierworodnego księcia Zbigniewa. To dzięki jej zabiegom w 1089 Władysław odesłał najstarszego syna do Saksonii. Zbigniew został umieszczony w żeńskim klasztorze w Quedlinburgu, gdzie przeoryszą była starsza siostra Judyty – Adelajda.

W 1105 r. Judyta, wdowa po księciu Władysławie Hermanie (zmarł w 1102 r.), podarowała opactwu benedyktynów tynieckich, wioski należące do jej wiana, m.in.: Tuchów i Lubaszową.

Jej śmierć zanotował nekrolog klasztorny benedyktynek w Weltenburgu pod dniem czternastego marca nieznanego roku. Pochowana prawdopodobnie w klasztorze w Admont.

Genealogia

Przypisy

1. Władysław I Herman
2. Kobiety w dynastii Piastów
3. 1088 w polityce
4. Szara eminencja
5. Adelajda (żona Dypolda III von Vohburga)
6. Fryderyk II Jednooki
7. Zbysława kijowska
8. Fryderyk I Barbarossa
9. Cesarz rzymski (Święte Cesarstwo Rzymskie)
10. Królowe Węgier
11. Henryk III Salicki
12. Agnieszka Władysławówna
13. Otton z Bambergu
14. Władcy Bawarii
15. Salomon węgierski
16. Piastowie
17. Władcy Niemiec
18. Bolesław I Chrobry
19. Ludwik I Pobożny
20. Niewolnictwo Słowian