Władcy Anglii

Od połowy V wieku Anglia zaczęła być podbijana przez plemiona anglosaskie, które z czasem stworzyły system państw, zwany heptarchią, na który składało się siedem głównych królestw:

• Władcy Anglii Wschodniej
• Władcy Essexu
• Władcy Kentu
• Władcy Mercji
• Władcy Nortumbrii
• Władcy Susseksu
• Władcy Wesseksu.

Te królestwa rywalizowały między sobą o hegemonię, a władca, któremu udało się uzyskać przewagę, nosił tytuł bretwalda. W IX w. największe znaczenie uzyskał Wessex, a kolejni jego władcy powiększali swoje wpływy i umacniali pozycję wśród państw anglosaskich.

Nie można jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, kto był pierwszym królem Anglii, a w historiografii jako pierwsi najczęściej wymieniani są:

• Egbert (który w 825 roku przyjął tytuł bretwaldy, a w latach 829–830 rządził całą anglosaską Anglią)
• Alfred Wielki (który w 879 roku przyjął tytuł króla Anglosasów)
• Athelstan (który w 927 roku przyjął tytuł króla całej Brytanii).

Królestwo Wesseksu

Dynastia z Wesseksu

Królestwo Angielskie (z czasem – Królestwo Anglii)

Athelstan w 927 roku przyjął tytuł króla całej Brytanii (rex totius Britanniae). Tytułował się też królem angielskim. Powszechnie uważa się go za pierwszego króla całej Anglii.

Dynastia z Wesseksu

Dynastia duńska

Dynastia z Wesseksu

Dynastia duńska

Dynastia z Wesseksu

Dynastia normandzka

Plantageneci

Plantageneci – linia Lancaster

Plantageneci – linia York

Plantageneci – linia Lancaster

Plantageneci – linia York

Tudorowie

Stuartowie

Republika Angielska (Commonwealth of England) (1653–1660)

Lordowie Protektorzy

Królestwo Anglii (1660–1707)

Stuartowie

Galeria herbów monarszych

Zobacz też

• jakobiccy pretendenci do tronu Anglii i Szkocji
• władcy Szkocji

Przypisy