Բյուզանդական իրավունք

Բյուզանդական իրավունք, VI-XV դարերի Բյուզանդական կայսրության իրավունքը, որը հռոմեական ստրկատիրական իրավունքի մշակումներից մեկն էր։ Բյուզանդական իրավունքում, առանձնապես Հուստինիանոսի կոդիֆիկացիայից հետո, իր ցայտուն արտահայտությունը գտավ ֆեոդալական իրավունքը։ Բյուզանդական իրավունքի պատմական նշանակությունը պայմանավորված է այն դերով, որ խաղացել է Բյուզանդական կայսրությունը Եվրոպայի և Առաջավոր Ասիայի կյանքում։ Բյուզանդական իրավունքի համար հատկանշական է աշխարհիկ և կրոնական օրենքների զուգահեռ գոյությունը։ Դա բացատրվում է նրանով, որ Բյուզանդիայում կայսրի ձեռքում էր կենտրոնացված ոչ միայն աշխարհիկ, այլև հոգևոր իշխանությունը։ Հոգևոր և աշխարհիկ նորմերը համախմբվում էին հատուկ ժողովածուներում՝ նոմոկանոններում։ Ժամանակի տեսակետից բյուզանդական իրավունքի վերջին պատմական աղբյուրը Կոստանդին Արմենոպուլոսի «Վեցամատյանն» է (1345 թվական)։ Բյուզանդական իրավունքի շատ դրույթներ փոխ են առնվել Հայաստանի ֆեոդալական ժամանակաշրջանի իրավունքի կողմից։

1. Բյուզանդական Հայաստան
2. Բյուզանդական միջմշակութային զարգացումներ
3. Հին ռուսական իրավունք
4. Բյուզանդական կայսրության բանակ
5. Բյուզանդական կայսրություն
6. Հայ իրավունք
7. Եկեղեցական իրավունք
8. Հռոդոսյան ծովային օրենք
9. Իրավական համակարգ
10. Հուստինիանոս Ա
11. Վասիլիկներ
12. Կարբեաս
13. Հաշտյանք
14. Զոյա (բյուզանդական կայսրուհի)
15. Առիհա
16. Բյուզանդա-վրացական պատերազմ
17. Բարսեղ Ա Մակեդոնացի
18. Իրավագիտություն
19. Սելջուկյան սուլթանություն
20. Կոստանդին Արմենոպուլոս