Frans I der Beide Siciliën

Frans Januarius Jozef (Napels, 14 augustus 1777 - aldaar, 8 november 1830), uit het huis Bourbon, was van 1825 tot 1830 als Frans I koning van de Beide Siciliën. Hij was de zoon van Ferdinand I der Beide Siciliën en Maria Carolina van Oostenrijk.

Frans werd in zijn jeugd sterk beïnvloed door zijn moeders sterke persoonlijkheid. Pas toen hij wegens de bezetting van Napels door Napoleon naar Sicilië verhuisde, begon hij een eigen persoonlijkheid te tonen. Hij was een kalm en vroom persoon.

Nadat de Bourbons in 1806 van Napels naar Sicilië waren gevlucht en lord William Bentinck een grondwet instelde en Ferdinand I zijn macht ontnam, werd Frans in 1812 tot regent benoemd. Ferdinand I keerde na de val van Napoleon terug naar Napels en voegde het in 1816 met zijn andere koninkrijk Sicilië samen tot het koninkrijk der Beide Siciliën. Als troonopvolger droeg hij de titel hertog van Calabrië. In tegenstelling tot zijn vader leek hij liberale ideeën te hebben. Tijdens de revolutie van 1820 aanvaardde hij het regentschap, blijkbaar omdat hij positief tegenover de nieuwe grondwet stond. Hij bleek echter een trawant van zijn vader te zijn.

Frans besteeg de troon na de dood van zijn vader op 4 januari 1825. Hij wierp het masker van liberalisme af en bleek een even reactionair koning te zijn als zijn vader. Hij bemoeide zich nauwelijks met de regering, die hij overliet aan een groep vrienden en politiefunctionarissen.

De koning leefde samen met zijn minnaressen en omringde zich altijd met soldaten, bang als hij was voor een aanslag. Hij verleende echter verraders en deserteurs amnestie, verving levenslange gevangenisstraf door dwangarbeid en stond vrijwel iedereen audiënties toe. Bij de geboorte van zijn zoon in 1827 kregen alle gevangenen - ook politieke - amnestie en herriep hij de doodstraffen van enkele Carbonari en samenzweerders. De corruptie in zijn koninkrijk liet hij ongemoeid.

De enige revolutionaire beweging tijdens zijn heerschappij was de opstand op Cilento in 1828 die wreed werd onderdrukt door markies Delcaretto.

Frans stierf op 8 november 1830 in Napels en werd opgevolgd door zijn zoon Ferdinand II.

Huwelijk en kinderen

Op 25 juni 1797 trouwde hij in Foggia met Clementine van Oostenrijk, dochter van keizer Leopold II. Zij schonk hem een dochter en een zoon:

• Maria Carolina (1798-1870)
• Ferdinand (1800-1801)

Na Clementines dood in 1801 hertrouwde hij op 6 oktober 1802 met Maria Isabella, dochter van Karel IV van Spanje. Uit dit huwelijk werden 12 kinderen geboren:

• Louise Charlotta (1804-1844), gehuwd met haar oom Francisco de Paula van Bourbon (zoon van koning Karel IV van Spanje)
• Maria Christina (1806-1878), gehuwd met haar oom Ferdinand VII van Spanje, en met Fernando Muñoz y Sanchez, hertog van Rianzaro
• Ferdinand II (1810-1859), koning der Beide Siciliën
• Karel (1811-1862)
• Leopold (1813-1860)
• Maria Antonia (1814-1898), gehuwd met haar neef groothertog Leopold II van Toscane
• Anton (1816-1843)
• Maria Amelia (1818-1857), gehuwd met haar achterneef Sebastiaan Gabriël van Bourbon (achterkleinzoon van koning Karel III van Spanje)
• Maria Carolina (1820-1861), gehuwd met haar neef Carlos Luis de Borbón (kleinzoon van Karel IV van Spanje)
• Theresia (1822-1889), gehuwd met keizer Peter II van Brazilië
• Lodewijk Karel Maria (1824-1897), gehuwd met prinses Januária Maria van Portugal en Brazilië (dochter van Peter van Brazilië en Portugal)
• Frans de Paula (1827-1892), gehuwd met zijn nicht Marie Isabella van Oostenrijk (dochter van groothertog Leopold II van Toscane)

Voorouders

Zie ook

• Lijst van Koningen der Beide Siciliën