Kazimierz Wichniarz

Kazimierz Wichniarz (ur. 18 stycznia 1915 w Poznaniu, zm. 26 czerwca 1995 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy.

Życiorys

Pochodził z poznańskiego Górczyna. W latach 1931–1934 uczył się w studium aktorskim przy poznańskim Teatrze Polskim i występował na scenie tego teatru. W 1934 roku zdał aktorski egzamin eksternistyczny i został przyjęty do Związku Artystów Scen Polskich. Do II wojny światowej grał w Łucku i Łodzi. W 1939 roku wziął udział w kampanii wrześniowej i został wzięty do niewoli, z której zbiegł i do końca okupacji mieszkał w Mielcu. W latach 1944–1946 był aktorem Teatru Wojska Polskiego (zaangażował się w Lublinie), następnie występował w Katowicach, Bydgoszczy, Toruniu oraz ponownie w Poznaniu i Łodzi. Ostatecznie zamieszkał w Warszawie. Od 1957 roku do przejścia na emeryturę z końcem 1988 roku był aktorem Teatru Narodowego w Warszawie.

Był żonaty z Mieczysławą; nie mieli dzieci. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 3 Tuje rz. 2 m. 38).

Filmografia (wybór)

Aktor

• 1946: Zakazane piosenki – gestapowiec dokonujący rewizji
• 1952: Pierwsze dni – Baka, członek bandy
• 1954: Pod gwiazdą frygijską – członek partii
• 1954: Kariera – murarz Bartosik
• 1954: Autobus odjeżdża 6.20 – kierownik Musioł
• 1954: Uczta Baltazara – Zbigniew Haza, wspólnik Uriaszewicza
• 1954: Pokolenie - werkschutz
• 1955: Godziny nadziei – sierżant Tomala
• 1956: Wraki – kucharz Feluś
• 1958: Wolne miasto – Kunert, asystent naczelnika poczty
• 1960: Szatan z siódmej klasy – Iwo Gąsowski, konserwator zabytków, ojciec Wandy
• 1961: Dotknięcie nocy – sierżant Walczak
• 1963: Godzina pąsowej róży – mecenas Kępski, przyjaciel domu
• 1966: Małżeństwo z rozsądku ojciec Magdy
• 1968: Hasło Korn – pracownik kontrwywiadu
• 1969: Gniewko, syn rybaka – Sulisław
• 1970: Pierścień księżnej Anny – kucharz na dworze księcia Janusza
• 1970: Prawdzie w oczy – majster Kliś
• 1971: Złote Koło - badylarz Jan Butyrak
• 1972: Chłopi – młynarz
• 1973: Chłopi – młynarz
• 1973: Hubal – ksiądz Edward Ptaszyński
• 1974:
  • Potop - Jan Onufry Zagłoba
  • Ziemia obiecana – Zajączkowski
  • Karino – dyrektor departamentu hodowli
• 1978: Zielona miłość – zielarz Jonasz Kopałko
• 1981: Zamach stanu – Kazimierz Stamirowski, wiceminister spraw wewnętrznych, świadek oskarżenia w procesie brzeskim
• 1981: Rodzina Leśniewskich – aktor grający króla (odc. 3)
• 1982: Przygrywka – przeor
• 1984: Kobieta z prowincji – Felek Solski, drugi mąż Andzi

Polski dubbing

• 1955: Zakochany kundel – Lord
• 1953: Piotruś Pan – Wielki Wódz
• 1962: Wielka, większa i największa – głos samolotu „Jak”
• 1964: Dwaj Muszkieterowie – oficer Maciej z Babic
• 1970: Kochajmy straszydła – Boruta (nie występuje w napisach)

Użyczył głosu

• Ogniem i mieczem (Teatr Polskiego Radia) – Onufry Zagłoba
• 1985: Kubuś Puchatek (bajka muzyczna wydana przez Polskie Nagrania na kasecie; CK 415) – Słoń

Odznaczenia i nagrody

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1984)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1975)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1967)
• Złoty Krzyż Zasługi (1956)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)
• Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1975)
• Złota Odznaka Związków Zawodowych (1975)
• Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1967)
• Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (1980)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Kazimierz Wichniarz w bazie filmpolski.pl
• Kazimierz Wichniarz w bazie Filmweb
• Kazimierz Wichniarz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-10] .
• Kazimierz Wichniarz w bazie IMDb (ang.)