Reprezentacja Belgii w piłce nożnej mężczyzn (nl. Het Belgisch voetbalelftal voor mannen, fr. L'équipe de Belgique masculine de football, niem. Die belgische Fußballnationalmannschaft der Männer) – narodowy zespół piłkarzy nożnych Belgii. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Królewski Belgijski Związek Piłki Nożnej. Reprezentacja od 1904 roku jest członkiem FIFA, a od 1954 UEFA. Większość spotkań w roli gospodarza rozgrywa na Stadionie Króla Baudouina I w Brukseli.

Czternastokrotnie startowała w finałach mistrzostw świata (1930, 1934, 1938, 1954, 1970, 1982, 1986, 1990, 1994, 1998, 2002, 2014, 2018, 2022), najlepszy wynik osiągając w roku 2018, kiedy po przegranej z Francją (0:1) w półfinale i po zwycięstwie z Anglią (2:0) w meczu o trzecie miejsce zdobyła brązowy medal. Wcześniej belgijska ekipa trzykrotnie kończyła swój udział w światowym czempionacie na 1/8 finału (1990, 1994, 2002) i raz na ćwierćfinale (2014). W 1986 roku na mistrzostwach w Meksyku Belgia przegrała w półfinale z Argentyną (0:2), po czym zajęła czwarte miejsce po porażce z Francją (2:4). Znacznie lepiej powodziło im się w rozgrywkach o Puchar Europy – Belgowie w sześciu występach o prymat w Europie (1972, 1980, 1984, 2000, 2016, 2020) dwukrotnie kończyli swój udział w mistrzostwach Starego Kontynentu w najlepszej trójce (1972 i 1980), dwa razy zakończyli rozgrywki na ćwierćfinale (2016, 2020).

Belgia jest czołowym zespołem pod względem kolejnych awansów do mistrzostw świata z gier eliminacyjnych – od 1982 do 2002 roku grała bez przerwy na światowym czempionacie. Lepiej prezentują się tylko zespoły Niemiec (od 1954 do 2014, w 1974 i 2006 jako gospodarz), Brazylii (awans w każdych eliminacjach – w 1950 i 2014 jako gospodarz) i Argentyny (od 1974, w 1978 jako gospodarz), jak również drużyny Włoch (od 1962 – gospodarz w 1934 i 1990), Hiszpanii (od 1978 – gospodarz w 1982) oraz Korei Płd (od 1986 – współgospodarz w 2002).

Największym osiągnięciem futbolu belgijskiego jest złoty medal Igrzysk Olimpijskich z 1920 roku oraz brązowy z 1900 roku. Złote pokolenie Belgów, które grało w ostatniej dekadzie w Les Diables Rouges nie osiągnęło żadnych, spektakularnych sukcesów, więc przyszedł czas na zmiany personalne. Kadra Belgii na EURO 2024 jest już odświeżona i oprócz starych weteranów, posiada również nowych zawodników. Zmianą pokoleniową objęta została m.in. pozycja bramkarza, gdzie zamiast Thibauta Courtois gra Koen Casteels, a z kolei np. w linii ataku występują tacy zawodnicy, jak: Jeremy Doku czy też Lois Openda.

Dzieje reprezentacji

MŚ 1930

Belgowie w swoim debiutanckim występie na mistrzostwach świata w Urugwaju (nie rozgrywano eliminacji) przegrali wszystkie mecze (z USA 0:3 i Paragwajem 0:1) i z zerowym dorobkiem punktowym odpadli już po fazie grupowej

MŚ 1934

W eliminacjach do tego turnieju rozgrywanego we Włoszech Belgia grała w grupie z Holandią i Irlandią. Po jednym remisie (4:4 z Irlandią) i jednej porażce (2:4 z Holendrami) z jednym punktem (za zwycięstwo przyznawano wówczas dwa punkty) i minimalnie lepszym bilansem bramkowym od Irlandczyków awansowali oni na turniej we Włoszech.

Na samych mistrzostwach Belgowie rozegrali tylko jeden mecz (nie było fazy grupowej) z reprezentacją III Rzeszy z którą przegrali 2:5. Zdobywcą obu bramek dla „Czerwonych Diabłów” był Bernard Voorhoof.

MŚ 1938

W eliminacjach do turnieju we Francji reprezentacja Belgii trafiła tak jak cztery lata wcześniej na Holandię, oraz Luksemburg. Po jednym zwycięstwie z Luksemburgiem 3:2 i jednym remisie 1:1 z Holendrami z dorobkiem trzech punktów awansowała na mundial.

Na Coupe du Monde 1938 ponownie nie rozegrano fazy grupowej. Belgowie zagrali więc z gospodarzami mistrzostw Francją, z którą przegrali 1:3 i odpadli z turnieju. Zdobywcą jedynej bramki dla Belgii w tym meczu był Henri Isemborghs.

W latach 1942 i 1946 mistrzostw nie rozgrywano z powodu wybuchu II wojny światowej i toczonych podczas niej walk.

MŚ 1950

W pierwszych powojennych mistrzostwach rozegranych w 1950 roku w Brazylii Belgowie nie wzięli udziału

MŚ 1954

W eliminacjach do mundialu w Szwajcarii Belgowie grali w grupie ze Szwecją i Finlandią systemem mecz i rewanż. Po trzech zwycięstwach (dwukrotnie ze Szwecją 3:2 i 2:0 oraz Finlandią 4:2) i jednym remisie z Finami 2:2 z siedmioma punktami na koncie awansowali z pierwszego miejsca na te mistrzostwa.

Na samym turnieju Belgia znalazła się w grupie D razem z Anglikami, gospodarzem turnieju Szwajcarami, oraz Włochami. Po remisie z Anglią 4:4 oraz porażce z Włochami 1:4 z jednym punktem na koncie Belgowie zakończyli swój udział w tej imprezie na fazie grupowej.

MŚ 1958

Reprezentacja Belgii nie zdołała zakwalifikować się do tych mistrzostw po porażce w eliminacjach. Rywalizowała w nich z reprezentacjami Francji i Islandii.

EURO 1960

Belgowie nie zakwalifikowali się do pierwszych Mistrzostw Europy

MŚ 1962

Reprezentacja Belgii nie zakwalifikowała się do tego mundialu po porażce w grupie eliminacyjnej ze Szwecją i Szwajcarią.

O awansie zdecydował mecz dodatkowy wygrany przez Szwajcarów 2:1

EURO 1964

Reprezentacja Belgii uległa w pierwszej rundzie eliminacji do tych mistrzostw Jugosławii (odpowiednio 3:2 i 1:0)

MŚ 1966

Reprezentacja Belgii nie awansowała na te mistrzostwa. Zadecydował o tym mecz dodatkowy Belgów z Bułgarami, który to mecz Belgowie przegrali 1:2. Jedyną bramkę dla Belgii w tym meczu zdobył Ivan Vutsov.

EURO 1968

Belgia nie zakwalifikowała się na Euro 68 na skutek porażki w eliminacjach

MŚ 1970

W eliminacjach do tego mundialu Belgia znalazła się w grupie z Jugosławią, Hiszpanią i Finlandią. Po czterech zwycięstwach (dwukrotnie z Finami 2:1 i 6:1), Jugosławią 3:0 i Hiszpanią 2:1, remisie z Hiszpanami 1:1 i porażce z Jugosławią 0:4 z dziewięcioma punktami na koncie awansowali oni z pierwszego miejsca do turnieju głównego

Na meksykańskich boiskach przyszło im grać w grupie A razem ze Związkiem Radzieckim, gospodarzem mistrzostw Meksykiem oraz Salwadorem. Po jednym zwycięstwie 3:0 z Salwadorem i dwóch porażkach z ZSRR 1:4 oraz Meksykanami 0:1 z dwoma punktami na koncie zajęli trzecie miejsce w grupie i odpadli z turnieju.

EURO 1972

Belgowie awansowali do tych mistrzostw z pierwszego miejsca po czterech zwycięstwach, remisie i porażce w grupie eliminacyjnej.

Następnie w fazie play-off (ćwierćfinały eliminacji) los skojarzył ich z Włochami z którymi to Belgowie zwyciężyli w dwumeczu 2:1 (w pierwszym meczu padł wynik 0:0).

Na samym turnieju w fazie półfinałowej „Czerwone Diabły” przegrały z reprezentacją RFN 1:2. Jedyną bramkę dla Belgów w tym meczu zdobył Odilon Polleunis. W meczu o trzecie miejsce trafili na reprezentację Węgier z którą wygrali 2:1 po golach Raoula Lamberta oraz Paula Van Himsta. Stali się tym samym trzecią drużyną w Europie.

MŚ 1974

Reprezentacja Belgii odpadła w eliminacjach do tych mistrzostw.

Holendrzy uzyskali awans dzięki lepszemu bilansowi bramkowemu

EURO 1976

Belgowie zajęli w eliminacjach pierwsze miejsce w swojej grupie eliminacyjnej

W następnej fazie rozgrywek (ćwierćfinały) przyszło im mierzyć się z Holendrami z którymi przegrali oba mecze (odpowiednio 0:5 i 1:2). Jedyną bramkę dla Belgów w dwumeczu zdobył Roger van Gool.

MŚ 1978

Belgowie nie przebrnęli eliminacji do mundialu w 1978 roku.

EURO 1980

Belgia wygrała swoją grupę eliminacyjną i pewnie awansowała do turnieju rozgrywanego we Włoszech

Na samym turnieju Belgowie grali w grupie z gospodarzem imprezy Włochami, Anglią oraz Hiszpanią. Po jednym zwycięstwie (z Hiszpanami 2:1) i dwóch remisach (z Anglikami 1:1 oraz 0:0 z Italią) z czterema punktami na koncie zajęli ostatecznie pierwsze miejsce w grupie i awansowali do finału turnieju.

W finale tych rozgrywek przyszło im grać z reprezentacją RFN, z którą „Czerwone Diabły” przegrały 1:2. Zostali tym samym wicemistrzami Europy. Jedyną bramkę dla belgijskiej ekipy w tym meczu zdobył René Vandereycken.

MŚ 1982

Eliminacje do tego turnieju reprezentacja Belgii zakończyła na pierwszym miejscu w grupie

Na samym turnieju Belgowie znaleźli się w grupie C razem z Argentyną, Węgrami i Salwadorem. Po dwóch zwycięstwach (z Argentyną i Salwadorem po 1:0), oraz remisie z Węgrami 1:1 z pięcioma punktami na koncie awansowali z pierwszego miejsca do dalszej fazy turnieju.

W kolejnej fazie turnieju (druga faza grupowa) „Czerwone Diabły” grały z Polską i Związkiem Radzieckim. Po przegraniu obu meczów (odpowiednio z Polską 0:3 i ZSRR 0:1) z zerowym dorobkiem punktowym i bramkowym odpadli z turnieju

EURO 1984

Eliminacje

Turniej główny

MŚ 1986

Eliminacje

O awansie Belgów zadecydował dwumecz barażowy z Holandią (1:0, 1:2)

Turniej główny

EURO 1988

Eliminacje

MŚ 1990

Eliminacje

Turniej główny

EURO 1992

Eliminacje

MŚ 1994

Eliminacje

Turniej główny

EURO 1996

Eliminacje

MŚ 1998

Eliminacje

Belgowie awansowali do MŚ 1998 dzięki zwycięstwu w dwumeczu barażowym z Irlandią (1:1, 2:1)

Turniej główny

EURO 2000

Belgia miała zapewniony udział w tym turnieju z racji bycia współgospodarzem turnieju (wspólnie z Holandią)

Turniej główny

MŚ 2002

Eliminacje

Belgowie awansowali na Mundial 2002 dzięki zwycięstwu w dwumeczu barażowym z Czechami (1:0, 1:0)

Turniej główny

EURO 2004

Eliminacje

MŚ 2006

Eliminacje

EURO 2008

Eliminacje

MŚ 2010

Eliminacje

EURO 2012

Eliminacje

Eliminacje do Mistrzostw Świata 2014

Reprezentacja Belgii awansowała do Mistrzostw Świata 2014 w Brazylii z pierwszego miejsca w swojej grupie eliminacyjnej (Chorwacja, Serbia, Szkocja, Walia, Macedonia Północna) z dwudziestoma sześcioma punktami na koncie po ośmiu zwycięstwach i dwóch remisach w dziesięciu spotkaniach.

Na samym turnieju Belgowie grali w grupie H razem z Algierią, Rosją i Koreą Południową. Po trzech zwycięstwach (kolejno z Algierią 2:1, oraz z Rosją i Koreą Południową po 1:0), awansowali oni z pierwszego miejsca w grupie z kompletem punktów do kolejnej fazy turnieju. W 1/8 finału spotkali się z reprezentacją Stanów Zjednoczonych, z którymi wygrali 2:1 po dogrywce. Gole dla Belgów w tym meczu strzelali Kevin De Bruyne, oraz Romelu Lukaku. W ćwierćfinale zagrali z reprezentacją Argentyny, z którą przegrali 0:1 i odpadli z turnieju.

Eliminacje do Mistrzostw Europy 2016

Belgowie awansowali do Mistrzostw Europy we Francji z pierwszego miejsca w swojej grupie eliminacyjnej (Walia, Bośnia i Hercegowina, Izrael, Cypr, Andora) z dwudziestoma trzema punktami na koncie po siedmiu zwycięstwach, dwóch remisach i jednej porażce w dziesięciu meczach.

Na turnieju głównym reprezentacja Belgii grała w grupie E razem z Włochami, Irlandią i Szwecją. Po dwóch zwycięstwach (z Irlandią 3:0 i Szwecją 1:0), oraz jednej porażce (0:2 z Włochami) zajęli oni drugie miejsce w grupie z sześcioma punktami na koncie i awansowali do dalszej fazy turnieju. W 1/8 finału spotkali się z reprezentacją Węgier z którą wygrali 4:0 po golach Toby’ego Alderweirelda, Michy’ego Batshuayia, Edena Hazarda, oraz Yannicka Ferreiry Carrasco. Awansowali tym samym do ćwierćfinału w którym zagrali z reprezentacją Walii. Przegrali z nią 1:3 i odpadli z turnieju. Jedyną bramkę dla Belgów w tym meczu zdobył Radja Nainggolan.

Eliminacje do Mistrzostw Świata 2018

Grupa H

Odpadnięcie z Mistrzostw we Francji było szeroko komentowane przez belgijskie media, które domagały się zwolnienia Marca Wilmotsa z funkcji trenera reprezentacji. Tak też się stało i 15 lipca 2016 roku Wilmots pożegnał się z kadrą. 3 sierpnia 2016 roku na tym stanowisku zastąpił go Roberto Martínez, z którym to Belgowie przystąpili do eliminacji do Mistrzostw Świata 2018 w Rosji. Grali oni w grupie H razem z Bośnią i Hercegowiną, Grecją, Cyprem, Gibraltarem i Estonią. Zajęli w niej pierwsze miejsce z 28 punktami po dziewięciu zwycięstwach i remisie i awansowali bezpośrednio na mundial

Grali na nim w grupie G razem z Anglią, Panamą, oraz Tunezją. Po wygraniu wszystkich trzech spotkań (odpowiednio z Panamą 3:0, Tunezją 5:2 i Anglią 1:0) z kompletem punktów awansowali z pierwszego miejsca w grupie do 1/8 finału. W tej fazie turnieju rywalem Belgów była Japonia. Podopieczni Roberto Martineza wygrali to spotkanie 3:2 i awansowali tym samym do ćwierćfinału mundialu w którym zmierzyli się z reprezentacją Brazylii. Wygrali to spotkanie 2:1, wywalczając tym samym awans do półfinału turnieju, w którym grali z Francją. Przegrali ten mecz 0:1. W ostatnim swoim występie na mundialu Belgowie zagrali z Anglią o III miejsce. Wygrali to spotkanie 2:0. Był to zarazem najlepszy jak dotąd występ drużyny belgijskiej w mistrzostwach świata.

Eliminacje do Mistrzostw Europy 2020

Grupa I

Najnowsze wyniki

Udział w międzynarodowych turniejach

Igrzyska Olimpijskie

Mistrzostwa świata

Mistrzostwa Europy

Rekordziści

     Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy

Trenerzy reprezentacji Belgii

Sztab szkoleniowy

• Trener-selekcjoner: Roberto Martínez
• Asystent: Graeme Jones
• Asystent: Thierry Henry
• Trener bramkarzy: Iñaki Bergara
• Trener bramkarzy: Erwin Lemmens (od stycznia 2013)
• Trener przygotowania fizycznego: Erik Roex

Wizerunek

Stroje

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona związku. footbel.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-18)].
• Profil na stronie FIFA. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-24)]. (ang.).
• Profil na National Football Teams (ang.)
• RSSSF – archiwum wyników 1904-
• RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą występów i goli
• RSSSF – archiwum trenerów 1904-
• Raporty meczowe Belgii