Kanto-leger

Het Kanto-leger, ook bekend als het Kwantung-leger of het Guandong-leger (Japans: 関東軍, Kantōgun; Vereenvoudigd Chinees: 關東軍; Traditioneel Chinees: 关东军; Pīnyīn: Guāndōngjūn; Wade-Giles:Kwan-tung chün), was een van de hoofdlegers van het Japans Keizerlijk Leger. De naam is afkomstig van het in 1905 door Japan gepachte gebied Liaoning (Japans: 関東州, Kantōshū; de provincie Kantō;Chinees: 關東州, 关东州, Guāndōngzhōu). Het hoofdkwartier van het leger bevond zich in Hsinking. Het Kanto-leger was het grootste en het meest prestigieuze hoofdleger.

Geschiedenis

Het leger is ontstaan uit het Kanto-garnizoen, dat in 1906 werd opgericht om het gepachte gebied te beschermen. Na een reorganisatie in 1919 werd het omgevormd tot het Kanto-leger. Het bestond toen uit 10.000 manschappen. Hoewel het Kanto-leger in naam ondergeschikt was aan het Keizerlijk hoofdkwartier, opereerde het quasi autonoom. Zo was het betrokken bij de moord op Zhang Zuolin in 1928 en het Mantsjoerije-incident dat leidde tot de invasie van Mantsjoerije (1931) en de oprichting van Mantsjoekwo in 1932. Het leger werd in deze periode fors uitgebreid en in 1941 beschikte het over bijna 700.000 manschappen. Deze waren verantwoordelijk voor de verdediging van Mantsjoerije en Binnen-Mongolië. De leiders van het leger bestuurden haast zonder inmenging de vazalstaat van keizer Pu Yi.

Het Kanto-leger was actief betrokken bij Operatie Nekka (januari - mei 1933), de inval in de provincie Rehe met de Wapenstilstand van Tanggu als resultaat. Het vocht in de Tweede Chinees-Japanse Oorlog (1937-1945), onder andere in Operatie Chahar (augustus 1937). In 1939 leed het zware verliezen tegen het Rode Leger in de Slag bij Halhin Gol tijdens de Sovjet-Japanse Grensoorlog. Na het uitbreken van de Pacifische Oorlog werden vele eenheden van het Kanto-leger overgeplaatst naar de eilanden in de Grote Oceaan.

Toen tijdens Operatie Augustusstorm, in augustus 1945, Mantsjoerije werd aangevallen door de Sovjet-Unie was de mankracht van het leger geslonken tot ongeveer 600.000 man. Het merendeel van de zware wapens en de munitievoorraad en de beste manschappen waren toen al overgeplaatst naar de Grote Oceaan. Het leger had zich ingegraven in een defensieve positie rondom Hsinking. Voor het echter tot een strijd kwam, kreeg het Kanto-leger het bevel tot overgave van keizer Hirohito. Honderdduizenden soldaten werden overgebracht naar Sovjet-krijgsgevangenkampen in Siberië, het Russische Verre Oosten en Mongolië. Ze kwamen pas vrij in het begin van de jaren 1950.

Het Kanto-leger was verantwoordelijk voor verschillende oorlogsmisdaden, waaronder het gebruik van biowapens en experimenten op mensen door Eenheid 100 en Eenheid 731.

Bevelhebbers

Commandanten

Stafchef

Structuur van het Kanto-leger op het einde van de oorlog

• Eerste Legergroep
  • 3e Leger
  • 5e Leger
  • 122e divisie
  • 134e divisie
  • 139e divisie
• Derde Legergroep
  • 30e Leger
  • 44e Leger
  • 108e divisie
  • 136e divisie
  • 79e Zelfstandig gemengde brigade
  • 130e Zelfstandig gemengde brigade
  • 134e Zelfstandig gemengde brigade
  • 1e zelfstandige Pantserbrigade
• Zeventiende Legergroep
  • 58e Leger
  • 120e divisie
  • 150e divisie
  • 160e divisie
  • 320e divisie
  • 127e Zelfstandig gemengde brigade
• 4e Leger
  • 119e divisie
  • 123e divisie
  • 149e divisie
  • 80e Zelfstandig gemengde brigade
  • 131e Zelfstandig gemengde brigade
  • 135e Zelfstandig gemengde brigade
  • 136e Zelfstandig gemengde brigade
• 34e Leger
  • 59e divisie
  • 137e divisie
  • 133e Zelfstandig gemengde brigade
• Spoorwegtroepen
  • 3e spoorwegregiment
  • 4e spoorwegregiment
• 2e Luchtvloot
  • 15e Zelfstandig squadron
  • 101e Zelfstandig opleidingssquadron
• 5e Luchtvloot
  • 13e luchtmachtdivisie
  • 105e Zelfstandig opleidingssquadron

Zie ook

• Japans expeditieleger in China
• Zuidelijk Leger