Re maiorra (ReM ere Europako notazioan eta D notazio amerikarrean) da eskala maiorrak re notatik abiatuta duen tonalitatea. Hala, haren eskala re, mi, fa, sol, la, si eta do notek osatzen dute. Gako-armadurak bi sostenitu ditu (fa, do). Haren tonalitate erlatibo minorra si minor tonalitatea da, eta tonalitate homonimoa, berriz, re minorra.

Re maiorreko tonalitatea nahiko egokia da biolineko piezetarako, musika-tresnaren ezaugarriak direla eta. Lau sokak notekin bakarrik, sol, re, la eta mi, afinatuta ditu. Aireko sokak enpatiaz erresonantzian sartzen dira, soka re notan afinatuta dagoenean, eta soinu distiratsua sortzen dute. Beraz, ez da harritzekoa mendeetan zehar konpositore klasiko askok biolinerako kontzertuak re maiorreko tonalitatean idaztea, hala nola Mozart –Biolinerako 2. kontzertua (1775), eta Biolinerako 4. kontzertua (1775)–, Beethoven (1806), Paganini – 1. kontzertua (1817), Brahms (1878), Txaikovski (1878), Prokofiev –1. kontzertua (1917) eta Stravinski (1931).

Oso egokia da gitarra-musikarako ere, tonu larriagoa gozatzen baitu, eta bi re nota airean soka gisa erabil daitezke. Domenico Scarlattik gitarraren manierismoak imitatzen zituen teklaturako sonatetan, eta horregatik daude, agian, bere 555 sonatetatik 70 baino gehiago re maiorren sortu zituen. Beste ezein tonalitatetan baino sonata gehiago dira re maiorrekoak.

Haize-instrumentuetan hasiberriak diren ikasle batzuentzat, re maiorra ez da tonalitate erosoegia; izan ere, ni baino gehiago eramaten dute instrumentu bemoletan, eta hasiberrientzako metodoek, normalean, hiru sostengatu baino gehiagoko tonalitateak saihesteko joera dute.

Hala ere, klarinetea si bemolean oso erabilia da oraindik re maiorrean konposatutako musikarako, eta seguru asko da sostenitu gehien dituen tonalitatea instrumentu honetarako. Badira konpositoreak, baina, obra bat re minorrean idaztean, non klarinete batzuk si bemolean agertzen baitira, klarineteak la tonalitatera aldatzen dituzte, musikak re maiorrera modulatzen duenean. Metalezko haize-instrumentu gehienak re-n daude, askotan harizko instrumentuekin erabiltzen baitira musikan.

Musika barrokoan, re maiorreko tonalitatea "gloriaren tonalitatetzat" hartu zen, eta, beraz, tronpetarako kontzertu asko daude re maiorrean, hala nola Fasch, Gross, Melchior (2. kontzertua), Leopold Mozart, Telemann (2. kontzertua) eta Torelli. Tronpetetarako sonata asko daude re maiorrean, hala nola Corelli, Franceschini, Henry Purcell, Torelli, etab. Balbulak dituen tronpeta asmatu zenean, bemoldun tonalitateei eman zien lehentasuna, eta halaxe idatzi zuen Haydnek Tronpetarako kontzertua mi bemol maior tonalitatean.

Haydnen 104 sinfonien artean 23 daude re maiorrean (horien artean 93, 96 eta 104 zenbakikoak), eta haren sinfonietan gehien erabiltzen den tonalitatea da. Mozarten obren katalogoko zenbakirik gabeko sinfonia gehienak re maiorrean daude, besteak beste hauek: K 66c, 81/73, 97/73m, 95/73n, 120/111 eta 161/163/141 .

Scriabin-ek re maiorreko tonalitatea koloretako urre-koloretzat hartu zuen, eta, Rimsky-Korsakov-ekin izandako eztabaida batean, bere operetako baten adibidea jarri zuen: pertsonaia batek urre koloreko testu batean re maiorrean kantatzen du. Horregatik erabiltzen da, sinestesian, kolore horia edo urrezkoa irudikatzeko.

Tonalitate honetako obra klasiko ospetsuak

• Pachelbel kanona - Pachelbel
• Gloria - Antonio Vivaldi
• Magnificat, Eguberrietako Oratorioko zenbait zenbaki eta Meza Nagusia; Brandeburgoko 5. kontzertua; orkestrarako 3. eta 4. suiteak - Johann Sebastian Bach
• Tronpetarako 2. kontzertua - Georg Philipp Telemann
• "Londres" sinfonia - Franz Joseph Haydn
• Pianorako kontzertua, KV 537 (“Krönungskonzert”), Haffner sinfonia - Mozart
• 2. sinfonia, Biolinerako kontzertua, Missa Solemnis, Pianorako 15. sonata - Ludwig van Beethoven
• Biolinerako 1. kontzertua - Niccolò Paganini
• Biolinerako kontzertua (op. 35) - Piotr Ilitx Txaikovski
• Loreen Balsa Intxaur-hauskailua balletekoa Vales de las flores - Piotr Ilitx Txaikovski
• 2. sinfonia - Jean Sibelius
• Pompa eta zirkunstantzia martxa - Edward Elgar
• 1. sinfonia - Gustav Mahler
• Danubio Urdina
• Serenata notturna
• Sugar, Sugar

Tonalitate honetan ezagunak diren abestiak

• Hator hator - euskal gabon kanta herrikoia, Durangoko de la Fuente anaiek (Plateruak)

• Olentzero joan zaigu - euskal gabon kanta herrikoia

• Non Streets Have No Name - U2
• Waterloo - ABBA
• Mamma Mia - ABBA
• Crying - Roy Orbison
• Kung Fu Fighting - Carl Douglas
• The Way You Are - Billy Joel
• Y'd Do Anything for Love (but Y Won't Do That) - Meat Loaf
• Knowing Me, Knowing You - ABBA
• Wanderer - Dion
• Aurrea hartzea - Carly Simon
• Mellow Yellow - Donovan
• One - Metallika

Erreferentziak

Kanpo estekak

Baxu jarraitua eta hiru biolinentzako kanona giga re maiorrean; jatorrizko izena alemanez Kanon und Gigue in D-Dur für drei Violinen und Basso Continuo, Kanona izenaz ere ezaguna, Johann Pachelbel musika barrokoko konposatzaile alemanaren lanik ezagunena da. Pachelbelek lan hori 1680. urte inguruan ondu zuen, hasieran ganbera musikako lan gisan konposatu zuen, hiru biolinentzat eta baxu jarraituarekin. Geroago, hainbat aldaketa eta konponketa egin zaizkio beste hainbat instrumenturekin eta konbinazioetan jo ahal izateko. Jatorrizko bertsioan, kanona tonu bereko (re maior) giga batek segitzen du, baina kanona maiztasun askoz gutxiagorekin jo edo grabatzen da. Haren berezitasunetako bat hari instrumentuen progresio harmonikoa da: horrek gaur egungo musikan eta musika akademikoan erabilera handia eman dio, baita rock musikan ere.

Kanonak, sarritan, barroko garaiko beste hainbat lanekin partekatzen du lekua bildumetan, hala nola, Tomaso Albinoniren Adagio (Remo Giazottok konponduta) eta Johann Sebastian Bachen Re maiorreko Suite nº 3-ko re minorreko Aria doinuarekin. Ezkontzetan ere askotan erabiltzen Kanona.

Entzun

Jarraian Kanonaren hainbat interpretazio, audio fitxategi moduan:

Ikus, gainera

• Johann Pachelbel
• Musika
• Musika barrokoa
• Musika klasikoa

Kanpo estekak

• Kanonaren partitura.
• Partiturak doan.
• Zerrenda honetan Kanonaren 460 grabaziotik gora aurki daitezke.

Re minor (Rem ere Europako notazioan, eta Dm notazio amerikarrean) eskala minor naturalak re notatik abiatuta duen tonalitatea da; horrela, re, mi, fa, sol, la, si eta do notek osatzen dute. Armadurak bemol bat du, si bemola. Bere maior erlatiboa fa maior da, eta tonalitate homonimoa re maior da.

Minor tonalitate guztietan gertatzen den bezala, sentsazio orokorra ilunagoa da maior tonalitate bat entzuteak eragiten duena baino. Aspalditik, tonalitate hori tristuraren edo zigorraren tonalitate gisa identifikatzen da.

Gitarrarako lanetan gehien erabiltzen den minor tonalitate omen da; Domenico Scarlattiren teklaturako 555 sonateen artean, gitarrarako musikaren manierismo asko biltzen dituztenak, 151 minor tonalitateetan daude, eta tonalitate erabiliena re minor da, 32 sonatarekin.

Johann Sebastian Bachen Ihesaren Arte guztia re minorren dago. Alfred Einsteinen arabera, afinazioaren historiak kontrapuntuarekin eta kromatismoarekin lotura txikiagoa izatea ekarri du (adibidez, laugarren kromatikoa), eta Mozarten Ihes kromatikoa re minorrean aipatzen du. Mozarten Requiema ere re minorren dago. Mozartek minorrean idatzi zituen pianorako bi kontzertuetako bat, <i id="mwIQ">Pianorako</i> <i>20 K. 466</i> kontzertua, re minorrean da. Michael Haydni dagokionez, minorrean sinfonia bat baino ez zuen idatzi , eta re minorrean izan zen (Perger 20, MH 393).

Re minorra da Beethovenen 9. sinfonia koralaren tonalitatea, eta Brucknerrek tonalitate berean bere 9. sinfonia idatzi zuen .

Klasizismoko zenbait lan, eta baita ondorengoak ere, minorrean hasi ohi dira, eta maiorrean amaitzen dira, edo, gutxienez, maiorreko akorde batean (hirugarren pikarda). Brucknerren 9. sinfonia amaitu gabe geratu zen eta amaierarik gabe interpretatzen da. Re minorrean hasi eta mi maiorrean amaitzen den sinfonien adibidea izaten. Liszten Dante Sinfonia re minorrean hasi eta si maiorrean amaitzen da.

Obra klasikoak

• 4. Sinfonia (Dvořák)

• 7. Sinfonia (Dvořák)

• 9. Sinfonia (Beethoven) - Ludwig van Beethoven

• Requiem (Mozart)

• Tokata eta fuga re minorren, BWV 565. Toccata i fuga "Dòrica" - J. S. Bach
• Don Giovanni (opera): Oberturan hasierako zatia eta harrizko gonbidatuaren eszena - Mozart
• Biolinerako 2. partita - Johann Sebastian Bach (Chaconna ospetsuarekin)
• Kontzertu bikoitza (bi biolinetarako)re minorren BWV 1043 - Johann Sebastian Bach
• Kontzertua re minorren - Alessandro Marcello
• Pianorako 20. kontzertua - Wolfgang Amadeus Mozart
• Der Hölle Rache kocht in meinem Herzen - Mozart (La flauta màgica operakoa)
• Simfonia núm. 9 - Ludwig van Beethoven
• 4. estudio transzendentala "Mazeppa" - Franz Liszt
• "Heriotza eta neskatxa" laukotekoa (Der Tod und das Mädchen), D. 810, - Franz Schubert
• Piano eta harirako 1. hirukotekoa op. 49 - Felix Mendelssohn
• Pianorako 1. kontzertua - Johannes Brahms
• 0., 3. eta 9. sinfoniak - Anton Bruckner
• Sinfonia - César Franck
• Czardas - Vittorio Monti
• 2. sinfonia (Sergei Prokófiev)
• Pianorako 3. kontzertua - Serguei Rakhmàninov
• 5. sinfonia - Dmitri Xostakóvitx
• Carmina Burana (hasieran zati handi bat) - Carl Orff

Abestiak

• Ilunabarra euskal abesti tradizionala
• Bereterretxen khantoria euskal abesti tradizionala
• Sultans of Swing - Dire Straits
• Another Brick in the Wall - Pink Floyd
• Come Together - The Beatles
• The Wind Cries Mary - Jimi Hendrix
• Jolene - Dolly Parton
• Lay All Your Love On Me - ABBA
• Gimme! Gimme! Gimme! - ABBA
• The Living Daylights - A-ha
• Like A Prayer - Madonna
• The Call of Ktulu - Metallica
• From Russia with Love - Matt Monro
• Smooth Operator - Sade
• In-A-Gadda-Da-Vida - Iron Butterfly
• I Want You (She's So Heavy) - The Beatles

Adibidea

• Euskal abesbatzentzat hain ezaguna den Ilunabarra abestia. Mokoroaren harmonizazioaren partitura sinplifikatu bat da hau:

Erreferentziak

Bibliografia

• Sherman, Charles H. Johann Michael Haydn (1737-1806), a chronological thematic catalogue of his works. New York: Pendragon Press, 1993.

Kanpo estekak

.re Reunion, Frantziaren itsasoz haraindiko departamenduari dagokion herrialdeentzako goi mailako domeinua da. AFNICek kudeatzen du, .fr eta .tf domeinuak bezalaxe.

AFNICek ez die .re domeinua eskuratzea baimentzen Uhartetik kanpoko erakunde eta gizabanakoei.

Kanpo estekak

• (Ingelesez) .re whois informazioa IANAren webgunean

Mi bemol maior (Europako notazioan Mi♭M ere, eta notazio amerikarrean E♭) eskala maiorrek mi notatik abiatuta duen tonalitatea da; nota hauek osatzen dute: mi♭, fa, sol, la♭, si♭, do eta re. Armadurak hiru bemol ditu: mi♭, la♭, eta si♭. Minorren duen tonalitate erlatiboa do minorra da. Tonalitate homonimoa, berriz, mi bemol minorra da. Tonalitate enharmonikoa re sostenitu maior da.

Do minor eskalako lan musikalak. Adibideak

Konposizio klasikoa

Beethovenen hainbat obra ospetsu daude tonalitate honetan, hala nola, Sinfonia "Heroikoa", Pianorako 5. kontzertua (Enperadorea), Pianorako 26. sonata (Agurrak), eta Hamargarren sinfonia hipotetikoa.

Oso tonalitate egokia da metalezko haize-instrumentuentzat. Horregatik, instrumentu hauek bakarlari gisa dituzten lan asko tonu honetan daude, esaterako:

• Mozarten tronparako kontzertuetako hiru
• Joseph Haydn 'Tronpetarako kontzertua' ospetsua
• Anton Brucknerren 4. sinfonia ("Erromantika"), tronparako doinu garrantzitsu batekin lehen mugimenduan.

Chopinek obra batzuk konposatu zituen, hala nola Gauekoa, Opus 9, 2. zenbakia eta Andante spianatoa eta polonesa distiratsu haundia, Op. 22. Bestalde, Mahlerrek mi bemol maiorrean Milen sinfonia idatzi zuen.

Abestiak

Sarritan erabili da mi bemol maiorra gospel musikan. Kantu hauetan ere bai:

• Gaztelugatxe, (Folk-Oskorri-Natxo de Felipe)
• Isil-isilik Euskal abesti herrikoia
• Bridge Over Troubled Water (Simon & Garfunkel)
• You're Beautiful (James Blunt)
• Bad Day (Daniel Powter)
• Basie's Blues (Count Basie)
• Today (The Smashing Pumpkins)
• The Long and Winding Road (The Beatles)
• Fix You (Coldplay)

Erreferentziak

Kanpo estekak

Musikan, tonalitate maior baten tonalitate erlatibo minor edo, alderantziz, tonalitate minor baten tonalitate erlatibo maiorra armadura bera baina tonika desberdina duen tonalitatea da. Adibidez, fa maior eta re minor tonalitateek si bemol bat dute armaduran, si notaren posizioan; gauzak horrela re minorra fa maiorraren tonalitate erlatibo minorra dela esaten da. Tonalitate maior bateko erlatibo minorraren nota tonikoa beti da maiorraren tonika baino hirudun bat baxuagoa.

Hona hemen, tonalitate erlatibo maior eta minorretako bikoteen zerrenda osoa, bostunen zirkuluari jarraituz:

Kanpo estekak

Do maior tonalitatea (DoM latindar musika notazio sisteman eta C musika notazio sistema anglosaxoian) do notan oinarritutako eskala maior baten oinarritzen da, eta do, re, mi, fa, sol, la eta si notek osatzen dute. Bere klabe armaduran ez dago ez bemolik ez sosteniturik. Bere erlatibo minorra la minor da eta bere tonalitate homonimoa do minor.

Bere musika noten ondorioz, bere tonalitateko akorde maiorrak do maior, fa maior eta sol maior dira, minorrak la minor, re minor eta mi minor dira eta si bere akorde txikitua da.

Do maior musikan erabiltzen den tonalitaterik ohikoenetako bat da. Instrumentu transpositore asko euren jatorrizko tonalitatean entzuten dira do maiorrean idatzitako zati bat jotzea tokatzen zaienean. Adibidez, do maiorrean idatzitako lan bat jotzen duen si bemolean afinatutako klarinete bat si bemol maiorrean entzungo da. Pianoaren tekla zuriak do maiorreko tonalitateari dagozkie. Do maiorrean afinatutako harpa batek bere pedal guztiak erdian jarriak ditu.

Musika klasikoan meza eta tedeum asko do maiorrean idatzita daude.

Do maior tonalitateko musika-lanak

Konposizio klasikoak

• Maurice Ravel: Bolero
• Joseph Haydn: 30. sinfonia, S82. sinfonia.
• Wolfgang Amadeus Mozart: 36. sinfonia eta 41. sinfonia "Júpiter".
• Ludwig van Beethoven: 1. sinfonia. Aipagarria da azken mugimendua 5. sinfonian eta beste honena: Pianorako 21. sonata
• Franz Schubert: 9. sinfonia
• Robert Schumann: 2. sinfonia
• Richard Wagner: Die Meistersinger von Nürnberg opera (oberturan eta beste zati batzuetan)
• Georges Bizet: sinfonia do maiorren
• Jean Sibelius: 7. sinfonia
• Terry Riley: In C

Beste musika motak

• Katedral bat - Berri Txarrak
• Goiko Mendian euskal abesti tradizionala Jesus Guridik moldatua
• Jeiki jeiki euskal abesti tradizionala
• Ikusi mendizaleak - Sabin Lopez de Gereño
• Like a Rolling Stone - Bob Dylan
• Let It Be - The Beatles
• Hallelujah - Jeff Buckley (Leonard Cohen)
• It's Not Unusual - Tom Jones
• Satin Doll - Duke Ellington
• Superman (tema) - John Williams
• I Am A Rock - Simon and Garfunkel
• Super Mario Bros (tema) - Koji Kondo
• La Bamba - Los Lobos
• Errusiar Federakundearen ereserkia
• Have You Ever Seen The Rain - Creedence Clearwater Revival
• Great Balls of Fire - Jerry Lee Lewis
• Piano Man - Billy Joel
• Dammit, All The Small Things - Blink 182
• I Love to See You Smile - Randy Newman
• Look what you've done - Jet

Kanpo estekak