ਪੁਰਾਣਾ ਹਵਾਨਾ(Spanish: La Habana Vieja) ਕਿਊਬਾ ਦੇਸ ਦੇ ਹਵਾਨਾ ਪ੍ਰਦੇਸ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ ਜੋ ਇਸਦੀਆਂ 15 ਮਿਊਂਸਪਲ ਕਮੇਟੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਪੁਰਾਣਾ ਹਵਾਨਾ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਰਾਸਤ ਟਿਕਾਣਾ ਹੈ।
ਹਵਾਨਾ (ਸਪੇਨੀ: La Habana, [la aˈβana] ( ਸੁਣੋ)) ਕਿਊਬਾ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ, ਸੂਬਾ, ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਬੰਦਰਗਾਹ ਅਤੇ ਵਪਾਰਕ ਕੇਂਦਰ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਢੁਕਵੇਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਅਬਾਦੀ ੨੧ ਲੱਖ ਹੈ ਅਤੇ ਖੇਤਰਫਲ ੭੨੮.੨੬ ਵਰਗ ਕਿ.ਮੀ. ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਇਹ ਕੈਰੀਬਿਆਈ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਖੇਤਰਫਲ ਅਤੇ ਅਬਾਦੀ ਪੱਖੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਤੀਜਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਮਹਾਂਨਗਰੀ ਇਲਾਕਾ ਹੈ। ਖਾੜੀ ਪਾਸਿਓਂ ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ ਪੱਛਮ ਅਤੇ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਨੂੰ ਵਧਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਭੀੜੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਵੱਲੋਂ ਵੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਤਿੰਨ ਬੰਦਰਗਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਦਾ ਹੈ: ਮਾਰੀਮਲੇਨਾ, ਗੁਆਨਾਬਾਕੋਆ ਅਤੇ ਆਤਾਰਸ। ਜਿੱਲ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਆਲੇਮੇਂਦਾਰਸ ਦਰਿਆ ਦੱਖਣ ਤੋਂ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਵਗਦਾ ਹੈ ਜੋ ਖਾੜੀ ਤੋਂ ਕੁਝ ਮੀਲ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਫ਼ਲੋਰੀਡਾ ਜਲ-ਡਮਰੂਆਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ।
1492 ਵਿੱਚ ਇਤਾਲਵੀ ਐਕਸਪਲੋਰਰ ਕ੍ਰਿਸਟੋਫਰ ਕੋਲੰਬਸ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਊਬਾ ਦਾ ਟਾਪੂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਮੇਸੋਮਰਿਕਨ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਦਾ ਵਸੇਬਾ ਸੀ। ਕੋਲੰਬਸ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕਿਊਬਾ ਇੱਕ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਕਲੋਨੀ ਬਣ ਗਿਆ, ਜਿਸਦਾ ਸ਼ਾਸਨ ਹਵਾਨਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਪੇਨੀ ਗਵਰਨਰ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਫ਼ਲੋਰਿਡਾ ਦੇ ਬਦਲੇ ਸਪੇਨ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ 1762 ਵਿੱਚ, ਹਵਾਨਾ ਤੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਬਰਤਾਨੀਆ ਨੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। 19 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੌਰਾਨ ਵਿਦਰੋਹੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਸਪੇਨੀ ਰਾਜ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹੀ ਹਾਲਾਂਕਿ, ਲਮਕਵੀਂ ਸਪੈਨਿਸ਼-ਅਮਰੀਕਨ ਜੰਗ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ 1898 ਵਿੱਚ ਟਾਪੂ ਤੋਂ ਸਪੇਨੀਆਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਪਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਅਮਰੀਕੀ ਫੌਜੀ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਸਾਢੇ ਡੇਢ ਸਾਲ ਮਗਰੋਂ, ਕਿਊਬਾ ਨੇ 1902 ਵਿੱਚ ਰਸਮੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।
ਆਜ਼ਾਦੀ ਤੋਂ ਮਗਰੋਂ, ਕਿਊਬਾ ਗਣਤੰਤਰ ਨੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਆਰਥਕ ਵਿਕਾਸ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਰਾਜਨੀਤਕ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਅਤੇ ਨਿਰੰਕੁਸ਼ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦਾ ਸਿਲਸਲਾ ਵੀ ਦੇਖਿਆ। ਫਿਰ 26 ਜੁਲਾਈ ਦੀ ਮੂਵਮੈਂਟ ਚੱਲੀ ਜਿਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਫੀਡਲ ਅਤੇ ਰਾਉਲ ਕਾਸਟਰੋ ਰੁਜ਼ ਕੋਲ ਸੀ। ਇਸ ਅੰਦੋਲਨ ਨੇ 1953-59 ਦੌਰਾਨ ਕਿਊਬਨ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੌਰਾਨ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਫੁਲਗੈਂਸੀਓ ਬਤਿਸਤਾ ਨੂੰ ਗੱਦੀ ਤੋਂ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਿਊਬਾ ਦਾ ਰਾਜਭਾਗ ਕਾਸਟਰੋ ਭਰਾਵਾਂ ਦੇ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਕਿਊਬਾ ਦੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਸੋਸ਼ਲਿਸਟ ਰਾਜ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਚਲਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਮਰੀਕਾ ਨੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਅਲੱਗ ਥਲੱਗ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਪਰੰਤੂ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਵਿਦੇਸ਼ ਵਪਾਰ ਅਤੇ ਯਾਤਰਾ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਡਿਪਲੋਮੈਟਿਕ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਆਮ ਵਾਂਗ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਯਤਨ ਜਾਰੀ ਹਨ। ਘਰੇਲੂ ਆਰਥਿਕ ਸੁਧਾਰ ਵੀ ਕਿਊਬਾ ਦੇ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਅਰਥ ਵਿਵਸਥਾ ਦੇ ਆਧੁਨਿਕੀਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹਨ।
ਕਿਊਬਾ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਮਨੁੱਖੀ ਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ 4ਥੇ ਮਿਲੇਨੀਅਮ ਈਪੂ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੀ ਜਾਣੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਕਿਊਬਨ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਸਾਈਟ, ਲੇਵੀਸਾ, ਲਗਪਗ 3100 ਈਪੂ ਤੋਂ 2000 ਈਪੂ ਦੀ ਹੈ। 2000 ਈਪੂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਈਟਾਂ ਦੀ ਵਧੇਰੇ ਗਿਣਤੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਪੱਛਮੀ ਕਿਊਬਾ ਦੇ ਕੇਓ ਰੇਡੋਂਡੋ ਅਤੇ ਗੁਆਏਬੋ ਬਲੈਂਕੋ ਸੱਭਿਆਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹੈ। ਇਹ ਨੀੋਓਲਿਦਕ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਨੇ ਭੂਮੀ ਪੱਥਰ ਅਤੇ ਸ਼ੈੱਲ ਟੂਲ ਅਤੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਡੈਗਰ ਵਰਗੇ ਗਲੈਡੀਓਲੀਤੋਸ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕਰਮਕਾਂਡੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਸਨ। ਕੇਓ ਰੇਡੋਂਡੋ ਅਤੇ ਗੁਆਏਬੋ ਬਲੈਂਕੋ ਸਭਿਆਚਾਰ ਮਾਹੀਗੀਰੀ, ਸ਼ਿਕਾਰ ਅਤੇ ਜੰਗਲੀ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਇੱਕ ਗੁਜ਼ਾਰੇਯੋਗ ਜੀਵਨਸ਼ੈਲੀ ਦਾ ਜੀਵਨ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਸੀ।
ਕੋਲੰਬਸ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਗੁਆਨਾਜਟਾਬੇ, ਜੋ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਕਿਊਬਾ ਵਿੱਚ ਵੱਸੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਨੂੰ ਟਾਇਨੋ ਅਤੇ ਸਿਬੋਨੀ ਸਮੇਤ ਪਰਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਕਾਫਲਿਆਂ ਨੇ ਟਾਪੂ ਦੇ ਦੂਰ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਢੱਕ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਹ ਲੋਕ ਕੈਰੀਬੀਅਨ ਟਾਪੂਆਂ ਦੀ ਲੜੀ ਦੇ ਨਾਲ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਪਰਵਾਸ ਕਰ ਗਏ ਸਨ।
ਟਾਇਨੋ ਅਤੇ ਸਿਬੋਨੀ ਇੱਕ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸਮੂਹ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸਨ ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਆਰਾਵਕ ਅਖਵਾਉਂਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਯੂਰਪੀਅਨ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦੇ ਸਨ। ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ, ਉਹ ਕਿਊਬਾ ਦੇ ਪੂਰਬੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਏ ਸਨ, ਫਿਰ ਉਹ ਟਾਪੂ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਵਧ ਗਏ ਸੀ। ਸਪੇਨੀ ਡੋਮੀਨੀਕਨ ਪਾਦਰੀ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਬਾਰਟੋਲੋਮੇ ਡੇ ਲਾਸ ਕਾਾਸਸ ਨੇ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਇਆ ਕਿ 15 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਕਿਊਬਾ ਦੀ ਟਾਇਨੋ ਆਬਾਦੀ 350,000 ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਸੀ। ਟਾਇਨੋ ਲੋਕ ਯੁਕੋਟ ਰੂਟ ਦੀ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ, ਇਸ ਨੂੰ ਕੱਟਦੇ ਅਤੇ ਕੇਸਾਵਾ ਰੋਟੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਪਕਾਉਂਦੇ। ਉਹ ਕਪਾਹ ਅਤੇ ਤੰਬਾਕੂ ਵੀ ਉਗਾਉਂਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਮੱਕੀ ਅਤੇ ਮਿੱਠੇ ਆਲੂ ਖਾਂਦੇ ਸਨ। ਇੰਡੀਅਨਾਂ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ "ਜੋ ਕੁਝ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਸਨ, ..."।
ਟੀਓਡੋਰ ਇਲੀਚ ਓਇਜ਼ਰਮਨ (ਰੂਸੀ: Теодо́р Ильи́ч Ойзерма́н; 14 ਮਈ14 May [ਪੁ.ਤ. 1 May] 1914O.S.14 May [ਪੁ.ਤ. 1 May] 1914 – 25 ਮਾਰਚ 2017) ਇੱਕ ਸੋਵੀਅਤ ਅਤੇ ਰੂਸੀ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਅਤੇ ਅਕਾਦਮਿਕ ਸੀ।
ਓਇਜ਼ਰਮਨ ਦਾ ਜਨਮ ਪੈਤਰੋਵਰੋਵਕਾ ਪਿੰਡ, ਤਿਰਾਸਪੋਲ ਯੂਏਜ਼ਡ, ਖ਼ੇਰਸਨ ਸ਼ਹਿਰ, ਰੂਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਅਧਿਆਪਕ ਸਨ। ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਉਸਨੇ ਲਾਲ ਸੈਨਾ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ।
ਓਇਜ਼ਰਮਨ 1981 ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤਕ ਸਾਇੰਸ ਦੀ ਰੂਸੀ ਅਕਾਦਮੀ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ 1979 ਵਿੱਚ ਜੇਨਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਆਨਰੇਸ ਕਾਜਾ, ਡਾਕਟਰੇਟ ਅਤੇ 1983 ਵਿੱਚ ਯੂਐਸਐਸਆਰ ਸਟੇਟ ਇਨਾਮ ਮਿਲਿਆ। 1979 ਵਿੱਚ ਓਇਜ਼ਰਮਨ ਨੂੰ ਫ਼ਿਲਾਸਫ਼ੀ ਦੇ ਮੁੱਖ ਰੁਝਾਨ ਮੋਨੋਗ੍ਰਾਫ਼ ਲਈ ਪਲੈਖਾਨਵ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਸੋਵੀਅਤ ਜਨਤਾ ਦੀ ਜ਼ਾਇਨੀਵਾਦ-ਵਿਰੋਧੀ ਕਮੇਟੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ।
ਸਿਆਸੀ ਤੌਰ 'ਤੇ 1991 ਦੇ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦੇ ਟੁੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਓਇਜ਼ਰਮਨ, ਰੂਸੀ ਇਨਕਲਾਬ ਵਿੱਚ ਕਾਰਲ ਮਾਰਕਸ ਅਤੇ ਫਰੀਡ੍ਰਿਕ ਏਂਗਲਜ਼ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਲੈਨਿਨ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਅਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਨੂੰ ਗਲਤ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਲੇਤਾਰੀ ਦੀ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਜੇਤੂ ਸਥਾਪਤੀ ਦੀ ਬਜਾਏ ਜੁੰਡੀਰਾਜ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਦੱਸਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਸੋਸ਼ਲ-ਡੈਮੋਕ੍ਰੇਟਿਕ, ਲੈਨਿਨਵਾਦ- ਵਿਰੋਧੀ ਪੋਜ਼ੀਸ਼ਨਾਂ ਵੱਲ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਓਇਜ਼ਰਮਨ ਦੀ ਮੌਤ 25 ਮਾਰਚ 2017 ਨੂੰ 102 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਚ ਮਾਸਕੋ ਵਿੱਚ ਹੋ ਗਈ।
ਓਇਜ਼ਰਮਨ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਮਰੱਥ ਲੇਖਕ ਸੀ। ਹੇਠਾਂ ਉਸਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੀ ਅੰਸ਼ਕ ਸੂਚੀ ਹੈ।
{{cite book}}
: CS1 maint: postscript (link)ਪੈਟਰਿਕ ਐਸ. ਜੈਫਰੀ (ਜਨਮ 25 ਜੂਨ, 1965) ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਗੋਤਾਖੋਰ ਹੈ। ਓਹੀਓ ਸਟੇਟ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੈਰਾਕੀ ਅਤੇ ਗੋਤਾਖੋਰੀ ਟੀਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਾਲਜ ਅਥਲੀਟ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ , ਆਪਣੇ ਸੀਨੀਅਰ ਸਾਲ ਬਿਗ ਟੇਨ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਗੋਤਾਖੋਰੀ ਈਵੈਂਟਸ (ਇੱਕ-ਮੀਟਰ, ਤਿੰਨ-ਮੀਟਰ ਅਤੇ ਪਲੇਟਫਾਰਮ) ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ 'ਕਾਨਫਰੰਸ ਡਾਇਵ ਆਫ ਦ ਈਅਰ' ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।
ਉਸਨੇ ਦੋ ਵਾਰ 1988 ਅਤੇ 1996 ਵਿੱਚ, ਸਮਰ ਓਲੰਪਿਕ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਜੱਦੀ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕੀਤਾ। 1996 ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬਾਹਰ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਖੁੱਲ੍ਹੇਆਮ ਗੇਅ ਅਥਲੀਟ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਨਤੀਜਾ ਅਟਲਾਂਟਾ, ਜਾਰਜੀਆ (1996) ਵਿੱਚ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੇ 10 ਮੀਟਰ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਈਵੈਂਟ ਵਿੱਚ ਨੌਵਾਂ ਸਥਾਨ ਸੀ। ਜੈਫਰੀ ਨੇ ਦੋ ਵਾਰ 1991 ਅਤੇ 1995 ਵਿੱਚ, ਪੈਨ ਅਮਰੀਕਨ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕੋ ਈਵੈਂਟ ਵਿੱਚ ਕਾਂਸੀ ਦਾ ਤਗਮਾ ਜਿੱਤਿਆ।
1999 ਤੋਂ 2014 ਤੱਕ, ਉਹ ਫਲੋਰੀਡਾ ਸਟੇਟ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਗੋਤਾਖੋਰੀ ਕੋਚ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਅਟਲਾਂਟਿਕ ਕੋਸਟ ਕਾਨਫਰੰਸ ਵਿੱਚ ਦਬਦਬਾ ਬਣਾਇਆ।
ਅਗਸਤ 2014 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਸਟੈਨਫੋਰਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਪੁਰਸ਼ ਅਤੇ ਮਹਿਲਾ ਕਾਲਜੀਏਟ ਟੀਮਾਂ ਦਾ ਮੁੱਖ ਡਾਈਵਿੰਗ ਕੋਚ ਹੈ। ਉਹ ਸਟੈਨਫੋਰਡ ਡਾਇਵਿੰਗ ਕਲੱਬ ਦਾ ਵੀ ਮਾਲਕ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜੂਨੀਅਰ, ਸੀਨੀਅਰ ਅਤੇ ਮਾਸਟਰ ਗੋਤਾਖੋਰਾਂ ਦੀਆਂ ਟੀਮਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।
Owlapps.net - since 2012 - Les chouettes applications du hibou