• PlayStation
• Politechnika Szczecińska
• Partia Sprawiedliwości
• Przegląd Sportowy
• Parti Socialiste – francuska partia polityczna
• Partido Socialista – portugalska partia polityczna
• PostScript – format i rozszerzenie pliku
• polistyren – polimer i tworzywo sztuczne
• PhotoShop
• Paint Shop (Adobe)
• Packet Stream
• PerlScript
• Paper Sensor – schematyczne oznaczenie czujnika papieru w drukarkach
• PS – natowskie oznaczenie chloropikryny
• PS – kodowe, międzynarodowe oznaczenia terytoriów Palestyńskich (ISO)
• PS – Proton Synchrotron
• PS (P.S.) – postscriptum
• ps. – pseudonim
• niem. skrót PferdeStärke stosowany zamiennie z KM (koń mechaniczny)
• ang. skrót Paddle Steamer – statek kołowy (zobacz też skróty przed imionami statków)
• Perussuomalaiset – fińska partia
• Polskie Sprawy – koło poselskie

Zobacz też

• ujednoznacznienie ps

ps – program komputerowy konsoli Uniksa wyświetlający listę procesów aktualnie uruchomionych w systemie, do których użytkownik wykonujący ma dostęp.

Parametr l wymusza szczegółowe dane (w formie długiej), a parametr A wyświetla wszystkie procesy działające na serwerze (bez niego pokazywane są tylko procesy aktualnie zalogowanego użytkownika). Na przykład kombinacja parametrów aux lub -ef wyświetlająca najczęściej używane procesy (a), nawet te bez ustalonego terminala (x), podająca który użytkownik uruchomił proces (u).

Przykład użycia

$ ps
PID TTY          TIME CMD
7431 pts/0    00:00:00 su
7434 pts/0    00:00:00 bash
18585 pts/0    00:00:00 ps

Wyświetlenie drzewa procesów:

$ ps -ejH

Wyświetlenie wszystkich procesów roota:

$ ps -U root -u root u

Linki zewnętrzne

• ps(1) – strona podręcznika systemu Linux

Gang pruszkowski, grupa pruszkowska, mafia pruszkowska – polska zorganizowana grupa przestępcza. Jej założyciele wywodzili się głównie z drobnych przestępców (cinkciarzy, złodziei mieszkaniowych itp.), którzy poprzez zorganizowanie się i wyspecjalizowanie w nowych rodzajach przestępstw bardzo szybko bogacili się. Gang przez dekadę był największą polską zorganizowaną grupą przestępczą. Nazwa gangu pochodzi od podwarszawskiego miasta Pruszków (na południowy zachód od Warszawy), z którego pochodziła część członków grupy.

Historia

Grupa powstała w wyniku przemiany ustrojowej w Polsce po 1989 (upadek PRL). Ówczesna Milicja Obywatelska, przekształcona w 1990 w Policję, nie potrafiła poradzić sobie z falą nowej przestępczości. Grupa zaczynała od przestępczości gospodarczej (przemyt z zagranicy spirytusu i papierosów), następnie zajęła się przestępstwami kryminalnymi (napady na samochody ciężarowe, wymuszanie haraczy, obrót narkotykami, porwania, zabójstwa na zlecenie). Gang pobierał również „opłaty licencyjne” od innych grup przestępczych z całej Polski. Lokalni bossowie z terenu kraju zyskami dzielili się z szefostwem gangu pruszkowskiego. Na samym szczycie gangu stał zarząd kolegialnie podejmujący decyzje. W pierwszej połowie lat 90. z grupą połączył się gang ożarowski.

Założycielami grupy (tzw. „zarząd”) byli Ireneusz Piszczałkowski, ps. „Barabasz”, Janusz Prasol ps. „Parasol”, Jacek D., ps. „Dreszcz”. Późnej do zarządu weszli Leszek Danielak, ps. „Wańka”, Mirosław Danielak, ps. „Malizna”, Andrzej Zieliński, ps. „Słowik”, Ryszard Pawlik, ps. „Krzyś”, Zygmunt Raźniak, ps. „Bolo” i Ryszard Szwarc, ps. „Kajtek”.

Gang toczył wojny z konkurencyjnym gangiem wołomińskim oraz grupami z zachodniej i północnej Polski. W maju 1990, w miejscowości Siestrzeń, miała miejsce pierwsza mafijna egzekucja w Polsce. Zostali zastrzeleni członkowie gangu pruszkowskiego, recydywiści Janusz S., ps. „Lulek” i Andrzej M., ps. „Słoń”.

6 lipca 1990 przestępcy z gangu pruszkowskiego wpadli w policyjną zasadzkę, w wyniku której doszło do strzelaniny w motelu George koło Nadarzyna. W lutym 1996, w głośnej medialnie egzekucji, został zastrzelony na pruszkowskiej ulicy Wojciech Kiełbiński, ps. „Kiełbasa”. W grudniu 1999 w Zakopanem został zastrzelony lider gangu Andrzej Kolikowski ps. „Pershing”. W Polsce drugiej połowy lat 90. w zorganizowanej grupie przestępczej zabójstwa stały się czynami powszechnymi. Gangsterzy dokonywali egzekucji w biały dzień, wykorzystując do nich również materiały wybuchowe.

Z gangiem współpracowali m.in. Marek Medvesek, ps. „Oczko” i Zbigniew Mikołajewski, ps. „Carrington”. W sierpniu 2000 członek gangu Jarosław Sokołowski, ps. „Masa” został świadkiem koronnym, po czym Policja zatrzymała większość kierownictwa grupy.

Zobacz też

• grupa mokotowska

Przypisy

PlayStation Vita (nazwa kodowa Next Generation Portable) – przenośna konsola gier wideo przedsiębiorstwa Sony, która została zaprezentowana 27 stycznia 2011. Jest to następca konsoli PlayStation Portable. Urządzenie zadebiutowało w Japonii 17 grudnia 2011, a na rynku europejskim i amerykańskim pojawiło się 22 lutego 2012. Jest konkurentem przenośnej konsoli Nintendo 3DS, która miała swą premierę w pierwszym kwartale 2011. Przez cały okres istnienia sprzęt miał problem w przebiciu się do masowego klienta. Z powodu niskiej sprzedaży jej produkcja została wygaszona w 2017, a oficjalnie zakończyła się 1 marca 2019.

Dane techniczne

Schemat konsoli

Parametry

W październiku 2013 został wydany nowy model PS Vita (Slim), serii PCH-2000. Wyposażony jest w baterię o większej żywotności i 1 GB pamięci wewnętrznej. Dodatkowo jest cieńszy i lżejszy, charakteryzuje się wmontowanym portem micro-USB oraz nowym ekranem LCD.

14 listopada 2013 Sony niespodziewanie wydało stacjonarną wersję o nazwie PS Vita TV (PCH-3000), którą podłącza się do zwykłego telewizora i steruje kontrolerem DualShock 3 lub DualShock 4. Konsola pozbawiona została własnego ekranu dotykowego, przez co nie obsługuje części gier z biblioteki PSV. Reklamowana była jako urządzenie do zdalnej gry na drugim telewizorze po uprzednim sparowaniu z PS3 lub PS4. Nie zdobyła jednak uznania wśród graczy i jej produkcja została zakończona 28 lutego 2016r.

Od 2015 na popularnych portalach aukcyjnych można natrafić na wersje deweloperskie, czyli devkity lub/i testkity. Model z oznaczeniem PDEL-1000 nie posiada akumulatora, jest zasilany ładowarką pasującą do PSP. Posiada dodatkowe porty mini-USB i HDMI, a unikalne złącze odsługuje specjalny adapter dla portu ethernet. Cała obudowa ma kolor czarny, a pod ekranem umieszczonych jest kilka diod LED. Model PTEL-1000 odpowiada modelowi Fat, a PTEL-2000 to model Slim z odblokowanym oprogramowaniem deweloperskim. Taka wersja oprogramowania nie posiada blokad regionalnych i jest bardziej rozbudowana, pozwala na wywoływanie funkcji niedostępnych w zwykłych wersjach, przydatnych przy tworzeniu gier, tj. interface deweloperski, licznik FPS, zużycie procesora lub RAM-u, a także wskaźnik temperatury.

Porównanie PlayStation Portable, PlayStation Vita oraz PS Vita TV

Oprogramowanie

System operacyjny

System operacyjny konsoli, VitaOS, jest oparty na FreeBSD. Został opracowany przez Sony i wykorzystany jest również w smartfonach z serii Xperia. PSV w przeciwieństwie do PSP i PS3 nie używa interfejsu XrossMediaBar. Zamiast tego wykorzystuje dotykowy interfejs LiveArea. Wbudowana aplikacja Near pozwalała wyszukać graczy w pobliżu, zapraszać do wspólnej gry, dzielić się zdjęciami oraz wysyłać wiadomości tekstowe. Dostępne do pobrania były aplikacje dla Youtube'a, Facebooka, Skype'a oraz Mapy Google. Systemowa przeglądarka internetowa nie obsługiwała Adobe Flash, jednak HTML5, ciasteczka i JavaScript były dostępne.

Gry

W okolicach premiery gry na konsole wydawane były na tzw. NVG Card. Gdy popularność konsoli malała, podjęto decyzję o zaprzestaniu dystrybucji gier na kartach NVG, tym samym zwiększając biblioteki cyfrowego sklepu PS Store o gry takie jak Hotline Miami, Spelunky, Guacamelee!, Super Stardust Delta, Escape Plan i wiele innych.

Urządzenie jest także w pełni kompatybilne z grami na pierwsze PlayStation oraz PSP dostępnymi na PS Store za pośrednictwem PS Network. Konsola nie posiada czytnika płyt UMD występującego w PSP, dlatego nie jest w stanie odczytać danych z tego nośnika.

Korzystając z funkcji Remote Play, konsola PlayStation 4 może połączyć się z PSV, dzięki czemu ekran Vity działa jak telewizor, na którym wyświetlany jest obraz gry uruchomionej na PS4, a jej przyciski działają jak w kontrolerze DualShock 4. PSV nie posiada jednak funkcji wibracji, a także fizycznych przycisków L2/R2 oraz L3/R3, które są emulowane tylnym lub przednim panelem dotykowym.

Spadek popularności

Wnioski wyciągnięte podczas cyklu życia PSP

Projektanci nowej konsoli musieli zastosować rozwiązania mające na celu uchronienie jej przed problemami nękającymi PSP. Walka z piractwem i wynikające z niej straty finansowe spowodowały, że postanowiono zastosować radykalne środki. Aby uniemożliwić modyfikacje w oprogramowaniu konsoli, przynajmniej w pierwotnej wersji FAT, została pozbawiona wbudowanej pamięci oraz zdecydowano się wprowadzić unikalne karty pamięci. Zastosowano też wejście na nietypowy kabel USB oraz oddzielne oprogramowanie Content Manager do zarządzania kartą pamięci, aby jeszcze bardziej zniechęcić piratów.

Premiera oraz deficyt wysokobudżetowych gier

W czasie swojego debiutu, na przełomie 2011 i 2012, konsola miała konkurować z Nintendo 3DS, następcą Nintendo DS. Oferowała znacznie mocniejsze parametry, zarówno względem swojej poprzedniczki PSP, jak i w porównaniu z Nintendo 3DS. Tytuły przygotowane na premierę takie jak Killzone: Najemnik, Uncharted: Złota Otchłań czy Gravity Rush swoim rozmachem oraz detalami przyciągnęły uwagę branży growej, a co za tym idzie pierwszych klientów. Jednak przygotowane na premierę gry można było policzyć na palcach jednej ręki. Kilka miesięcy po premierze nadciągnął deficyt nowych gier, a Sony zaczęło wypuszczać więcej mniejszych i tanich, lecz prawie żadnej wysokobudżetowej produkcji. Często pojawiały się konwersje prostych gier ze smartfonów, np. Fruit Ninja oraz generyczne endless-runnery, których obsługa wymagała naciskania jednego przycisku lub wykreślenia prostego gestu na ekranie dotykowym. Tego typu gry miały dość wygórowaną cenę w porównaniu ze swoimi oryginalnymi wersjami. Potencjalni klienci, którym zależało na mobilności, zaczęli rezygnować z zakupu PSV na rzecz coraz mocniejszych smartfonów. Wysoka cena samej konsoli, która w dniu premiery wynosiła około 1100 zł, wraz z celowo zawyżanymi cenami kart pamięci, które zależały od pojemności (od około 80 zł [4GB] do około 550 zł [64GB]), co skutecznie zniechęciło wszystkich tych, którzy chcieli sprawdzić możliwości następcy PSP.

Dominacja PlayStation 4

Rok później nastąpiła długo wyczekiwana premiera PlayStation 4, które znacznie szybciej niż PSV znajdowało nowych nabywców. Przedstawiciele Sony w wywiadach coraz rzadziej wspominali o PSV, stopniowo degradując ją z pozycji multimedialnego gadżetu do roli przenośnego ekranu dla PS4 dzięki funkcji Remote Play. Wypuszczono też specjalną wersję PS4 z dołączoną PSV lub PS Vita TV, aby pozbyć się zalegających w magazynach egzemplarzy. Coraz więcej gier dostępnych na PSV, tj. Borderlands 2, Octodad: Dadliest Catch, Rayman Legends czy Don’t Starve było tytułami cross-platformowymi, również dostępnymi na PS4, a nawet PS3. Użytkownicy stacjonarnych konsol nie odczuwali potrzeby grania w gorszej jakości gry, na małym ekranie PSV.

Silna konkurencja

Brak obiecanych gier oraz prężnie rozwijający się rynek smartfonów całkowicie przyćmiły funkcjonalność i moc PSV. Podczas gdy Sony traciło nadzieję na powodzenie ich przenośnej konsoli, Nintendo 3DS radził sobie znakomicie. Firma Nintendo dzięki swojemu wieloletniemu doświadczeniu oraz wnioskach wyciągniętych z porażki konkurenta, stosowała zupełne przeciwieństwo jego polityki wydawania gier. 3DS wyszedł z tej walki zwycięsko dzięki oparciu się na mocnych markach, takich jak Pokemon, Mario czy Zelda, które miały swoje premiery konsekwentnie, co kilka miesięcy, zatrzymując przy sobie oddanych klientów. W 2017 roku premierę miało Nintendo Switch, które błyskawicznie zajęło sporą część rynku przenośnych konsol.

Wygaszanie zainteresowania

Już w dwa lata po premierze PSV przestała być priorytetem dla Sony. Ogromny sukces PS4 ostatecznie pogrzebał wszelkie starania by PSV przynosiło jakiekolwiek dochody. W kwietniu 2015 w nowej aktualizacji usunięto aplikacje YouTube'a, Skype'a, Mapy Google, Facebooka oraz Near. Zalegające w fabrykach egzemplarze zostały przerobione do formy PS Vita TV. Ostatnim bastionem popularności PSV okazała się Japonia, której specyficzna kultura i moda zapewniły PSV „drugie życie”.

Rynek japoński

Pomimo problemów konsola zdobyła uznanie wśród wąskiej grupy wielbicieli japońszczyzny. W momencie, gdy zachodni twórcy wycofali się ze wspierania sprzętu, na PS Store pojawiało się mnóstwo gier z gatunku jRPG oraz visual novel. Gry takie jak Persona 4: Golden, Zero Escape, Steins;Gate, Danganronpa czy The House in Fata Morgana należą do produkcji, które swoją popularność zawdzięczają właśnie temu sprzętowi, przyklejając jej łatkę konsoli skierowanej głównie do otaku. Wiele z tych tytułów otrzymało oficjalne oraz fanowskie wersje anglojęzyczne, a także fizyczne wydania na rynek zachodni.

Zakończenie produkcji

PS Vita stała się sprzętem niszowym, a próba wprowadzenia PS Vita TV nie powiodła się. 1 marca 2019 Sony oficjalnie zakończyło produkcję sprzętu. Liczbę sprzedanych sztuk szacuje się w granicach 15 milionów. Wraz z rosnącą modą na sprzęty VR, Sony podjęło decyzję, by skierować swoje zainteresowanie na gogle wirtualnej rzeczywistości PS VR i jego następców.

Do kwietnia 2023 nie było oficjalnych informacji co do następnej przenośnej konsoli PlayStation. W maju 2023 Sony zaprezentowało Project Q, znane później pod nazwą PlayStation Portal. Jest to bezprzewodowy kontroler do PS5, wyglądem przypominający hybrydę DualSense oraz ekranu dotykowego. Urządzenie działa dzięki funkcji Remote Play, nie posiada podzespołów potrzebnych do uruchomienia własnych gier.

Zamknięcie PlayStation Store

29 marca 2021 Sony ogłosiło plany zamknięcia PS Store dla systemów PSP, PS3 oraz PS Vita. Decyzja ta spotkała się z falą krytyki od twórców niezależnych, którzy wciąż tworzą nowe produkcje na PS3 oraz PSV. Posiadacze konsoli zostali zmuszeni do szukania m.in. w serwisie Youtube metod złamania systemu, aby zachować zakupione wcześniej produkcje, które w innym przypadku zostałyby utracone bezpowrotnie. Negatywny wydźwięk zamknięcia sklepu doprowadził do zmiany decyzji i już 19 kwietnia 2021 w oficjalnym liście do fanów Sony przeprosiło za nienależyte docenienie twórców niezależnych oraz wycofało plany zamknięcia PS Store dla systemów PS3 oraz PS Vita. Wersja na PSP została wyłączona 2 lipca 2021.

W maju 2022 PS3 oraz PS Vita otrzymały nowe wersje oprogramowania – v4.89 dla PS3 oraz v3.74 dla PSV. Wprowadziły one utrudnienia w korzystaniu ze sklepu PS Store, zmuszając graczy do używania komputera lub smartfona. Decyzja ta ma na celu zniechęcenie wieloletnich użytkowników do starszych sprzętów i jest próbą zmuszenia ich do przejścia na nowszy sprzęt, tj. PS4 lub PS5.

Scena homebrew

Już od pierwszej wersji oprogramowania, piraci szukali dziur systemowych, wykorzystując tzw. exploit, aby odtwarzać pirackie kopie gier. Trudności w złamaniu zabezpieczeń, przyciągały uwagę utalentowanych programistów, tj. Andy 'TheFlow0' Nguyen znany z prac nad użytecznymi programami dla PSV, a także pracami nad złamaniem oprogramowania PS4 oraz PS5. Na przestrzeni lat powstały liczne nieformalne grupy domorosłych programistów, próbujących swoich sił w złamaniu zabezpieczeń konsoli, lecz bardzo szybko porzucali prace i nie konsultowali postępów ze społecznością homebrew. Przez lata Sony toczyło walkę z piratami, wysyłając pozwy sądowe oraz wypuszczając co kilka miesięcy poprawione wersje oprogramowania, jednak z marnym skutkiem.

Już w 2013 jedną z pierwszych metod złamania systemu było użycie exploitu podczas emulacji gier z PSP. Do tego celu wykorzystany został odpowiednio zmodyfikowany plik zapisu z gier na PSP, takich jak Urbanix, MBA lub Gravity Crash.

W 2014 powstała grupa Molecule ściśle związana z portalem wololo.net, składająca się z azjatyckich programistów. Dzięki niej opracowano metody złamania zabezpieczeń oprogramowania sprzętowego w wersji 3.60, o nazwie HENkaku.

W 2016 instalacja HENkaku wymagała użycia przeglądarki do wejścia na stronę posiadającą tzw. WebKit, pozwalający wgranie przeróbki na konsolę. Przerobienie zachodziło poprzez automatyczne otwarcie aplikacji e-mail i uruchomienie skryptu wykorzystującego lukę w oprogramowaniu. Opracowano aplikację VitaShell, która pozwoliła obejść zabezpieczenie oficjalnego menadżera plików.

W 2017 powstała optymalna metoda odblokowania oprogramowania w wersji 3.65 o nazwie ENSO. Pojawiła się możliwość obsługi kart microSD, dzięki specjalnemu adapterowi, który wkładany jest do slotu na karty NVG, tzw. SD2VITA. Używając go, oryginalne i drogie karty pamięci stały się zbędne. PS Vita TV również otrzymała własną wersję ENSO, co pozwoliło jej uruchamiać gry wymagające sterowania panelem dotykowym. Słabnące zainteresowanie i brak wiary we własny sprzęt doprowadziło Sony do decyzji o zaprzestaniu wsparcia. Piraci ulepszali metody złamania systemu, pozwalając konsoli na odtwarzanie gier z innych platform, np. NES, SNES, Game Boy, Nintendo 64, Sega Master System, Sega Mega Drive, Dreamcast. Wygaszono produkcję sprzętu na całym Świecie, za wyjątkiem Japonii.

W 2018 powstała przeróbka o nazwie h-encore² umożliwiająca usunięcie zabezpieczeń z nowszej wersji 3.67.

W 2019 programista znany pod pseudonimem F00D opracował exploit podmieniający klucze szyfrujące, kładąc podwaliny pod kompletne złamanie zabezpieczeń konsoli. Powstały porty gier z Androida, jak np. GTA III, GTA: Vice City, GTA: San Andreas, Bully: Canis Canem Edit, a niektórzy pasjonaci tworzyli też własne gry. Sony oficjalnie zakończyło produkcję w Japonii.

W 2021 opracowano nowy rodzaj exploita o nazwie YAMT (yet-another-mounting-tool), który instaluje się jako homebrew (wymaga użycia h-encore² oraz SD2VITA). YAMT wykonywał tzw. downgrade konsoli i instalował ENSO. Spotkał się jednak z krytyką z powodu niestabilności, co powodowało zawieszanie się konsoli. Użytkownicy skarżyli się też na fakt, że YAMT automatycznie wgrywa wtyczki, które nie są obowiązkowe.

W 2022 programista xerpi opracował metodę vita2hos, dzięki której można uruchomić system PSV na Nintendo Switch. Pozwoli to stworzyć emulator Vity, wykorzystujący panele dotykowe w grach.

Jeszcze przez kilka lat po zakończeniu produkcji, konsola uważana była za jedną z lepszych alternatywnych metod do odtwarzania retro-gier. Ponowny spadek zainteresowania wiąże się z wejściem na rynek tanich chińskich klonów przenośnych konsol, takich jak Anbernic, Powkiddy lub Miyoo Mini.

Zobacz też

• lista przenośnych konsol gier wideo

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona konsoli

Jarosław Sokołowski, pseudonim „Masa” (ur. 1962 w Pruszkowie) – polski gangster i przestępca zajmujący w latach 90. wysoką pozycję w gangu pruszkowskim, od 2000 roku świadek koronny.

Został zatrzymany przez policję 30 grudnia 1999 pod zarzutem wymuszenia rozbójniczego. W połowie czerwca 2000, po pięciu miesiącach wyszedł z aresztu i zaczął współpracować z prokuraturą. Sąd, w toczącym się na Bemowie w Warszawie (we wrześniu 2002) procesie gangu pruszkowskiego, nadał mu status świadka koronnego. Po jego zeznaniach dokonano aresztowania członków tzw. zarządu Pruszkowa.

Życiorys

Początki

Mieszkaniec Komorowa koło Warszawy. Ojciec Jarosława Sokołowskiego był pięściarzem. Trenował w Legii Warszawa. Nie odnosił jednak większych sukcesów sportowych. Kiedy Jarosław Sokołowski miał dwa lata, ojciec porzucił rodzinę. Ciężar wychowania jedynego syna spadł na matkę, która pracowała w jednej z miejscowych fabryk. Zarabiała niewiele.

Po ukończeniu szkoły podstawowej Jarosław Sokołowski uczęszczał do Technikum Samochodowego w Grodzisku Mazowieckim oraz do Zespołu Szkół Budowlanych w Pruszkowie. Później zajmował się m.in. handlem walutą pod miejscowym Peweksem.

Kariera przestępcza

Przestępcze terminowanie rozpoczął u Ireneusza Piszczałkowskiego, ps. „Barabasz”. Na przełomie lat 80. i 90. „pracował” w organizacji założonej m.in. przez: Andrzeja Kolikowskiego, ps. „Pershing”, Wojciecha Kiełbińskiego, ps. „Kiełbasa”, Leszka Danielaka, ps. „Wańka”, Czesława B., ps. „Dziki”, Janusza Prasola, ps. „Parasol” i Andrzeja Banasiaka vel Andrzeja Zielińskiego, ps. „Słowik” – biorąc udział w napadach na tiry przewożące papierosy (razem z Wojciechem Kiełbińskim, ps. „Kiełbasa”) i legalizacji samochodów pochodzących z kradzieży. Miał też określone „procenty” z zysków grup podporządkowanych „zarządowi” Pruszkowa. Były to m.in. wpływy z haraczy.

Zwany „Masą” ze względu na to, że zawsze był „na masie” – nigdy nie redukował tkanki tłuszczowej, jak mówi w książce Masa. Jak stałem się bestią. Od pakera do gangstera.

W 1993 oskarżono go o gwałt na młodej kelnerce, Małgorzacie Rozumeckiej z Komorowa. Wówczas prokurator z Pruszkowa prowadząca tę sprawę nie wydała nakazu aresztowania, a rzekomo zgwałcona wkrótce wycofała swoje zeznania.

Prowadził legalne interesy (m.in. był właścicielem restauracji La Cucaracha w Pruszkowie, miał też do spółki z Leszkiem Danielakiem, ps. „Wańka” jedną z największych dyskotek w Warszawie, słynną Planetę na Woli) bywał na ekskluzywnych przyjęciach, kontaktował się z ludźmi ze świata biznesu i polityki. Udzielał gazetom wywiadów jako ekspert i moralista.

W latach 90. kilkakrotnie organizowano zamachy na jego życie. Jeden z nich miał miejsce na początku 1996.

30 grudnia 1999 Jarosław Sokołowski został zatrzymany przez policję w Korbielowie na Żywiecczyźnie, gdzie przebywał u jednego ze swoich znajomych. Przyczyną aresztowania było doniesienie złożone przez jednego z handlarzy w Elektrolandzie (Janki pod Warszawą) Andrzeja R., ps. „Rudy” o wymuszeniu haraczy, m.in. przez Jarosława Sokołowskiego. W rzeczywistości Jarosław Sokołowski pożyczył mu ponad 100 tysięcy dolarów „na rozkręcenie interesu” i co jakiś czas zgłaszał się do niego po odsetki. Andrzej R. oddawał pieniądze lub – jeśli mu ich brakowało – odsetki spłacał sprzętem elektronicznym, który kupował w Elektrolandzie (ze zniżką 30 proc.).Jarosław Sokołowski wyszedł na wolność w połowie czerwca 2000 po pięciu miesiącach pobytu w areszcie, uzyskując status świadka koronnego.

Jarosław Sokołowski brał również udział (jako świadek) w procesie grupy przestępczej Aleksandra Y. ps. „Said”.

Był bliskim współpracownikiem m.in.: Andrzeja Kolikowskiego, ps. „Pershing” (Jarosław Sokołowski jako pierwszy uznał zwierzchnictwo Andrzeja Kolikowskiego w grupie pruszkowskiej, dzięki czemu korzystał z jego ochrony, szczególnie w ostatniej fazie aktywności w mafii – gdy już współpracował z policją) i Nikodema Skotarczaka, ps. „Nikoś”. Wrogami Masy w zarządzie Pruszkowa byli: Andrzej Banasiak vel Andrzej Zieliński, ps. „Słowik”, Mirosław Danielak, ps. „Malizna”, Janusz Prasol, ps. „Parasol”.

Świadek koronny

Od 1994 (tak jak to przyznał przed kamerami Alfabetu mafii) był agentem policyjnym. Poinformował policję o wszystkich, z którymi działał przez lata, co pozwoliło oskarżyć wiele osób. Dzięki jego zeznaniom (które w części odwoływał) udało się postawić przed sądem i skazać na kary więzienia kilku bossów gangu pruszkowskiego, w tym: Słowika, Maliznę i Parasola.

5 października 2009 w programie Teraz my!, emitowanym wówczas na antenie telewizji TVN, odsłonił kulisy hazardowego biznesu – program był związany m.in. z tzw. aferą hazardową. W 2012 wystąpił w programie Na pierwszym planie (emitowanym na antenie Telewizji Polskiej), w którym odpowiadał na pytania Piotra Kraśki. Skomentował wówczas wyrok wydany przez sąd pierwszej instancji uniewinniający byłych członków gangu z Pruszkowa (Sąd Okręgowy w Warszawie w 2012 nieprawomocnym wyrokiem oczyścił ze stawianych zarzutów m.in. Andrzeja Zielińskiego, ps. „Słowik” oraz Zygmunta Raźniaka, ps. „Bolo”), a także w wywiadzie dla dziennikarzy gazety „Fakt” w listopadzie 2014. Jarosław Sokołowski nie zgodził się z tezą, że gang pruszkowski stał za zabójstwem byłego Komendanta Głównego Policji nadinsp. Marka Papały. Uważał, że mafia pruszkowska była „za krótka na takie tematy”. Stwierdził, że Pruszków nie prowadził aż takich interesów, żeby zastrzelić byłego Komendanta Głównego Policji. W jego ocenie policja powinna podejmować więcej działań prewencyjnych, ale też i represyjnych.

Mimo tego, że Jarosław Sokołowski objęty jest programem świadka koronnego, jego działalność budzi wątpliwości, np. 16 maja 2018 został zatrzymany przez funkcjonariuszy Biura Spraw Wewnętrznych Policji z Łodzi w celu postawienia zarzutów związanych z wyłudzeniem kredytów, łapownictwem i powoływaniem się na wpływy. W tej sprawie został tymczasowo aresztowany na 3 miesiące. Aresztowanie dwukrotnie przedłużono. W maju 2020 roku wyszedł na wolność w oczekiwaniu na proces.

Wystąpienia w mediach

Jest bohaterem siedmiu następujących wywiadów rzek autorstwa Artura Górskiego: Masa o kobietach polskiej mafii, Masa o pieniądzach polskiej mafii (wydanych w 2014), Masa o porachunkach polskiej mafii, Masa o bossach polskiej mafii (wydanych w 2015), Masa o kilerach polskiej mafii, Masa o żołnierzach polskiej mafii (wydanych w 2016), Masa o życiu świadka koronnego (wydanej w 2017) i Masa o procesie polskiej mafii (wydanej w 2018).

Działalności Jarosława Sokołowskiego poświęcona jest książka Sylwestra Latkowskiego i Piotra Pytlakowskiego Koronny nr 1. Pseudonim Masa wydana w 2017. Publikacja spotkała się z negatywnym odbiorem samego Sokołowskiego, który przez swojego pełnomocnika zażądał od Domu Wydawniczego „Rebis” wycofania książki ze sprzedaży, motywując to „naruszeniem dóbr osobistych” i „dekonspiracją świadka koronnego”.

Od 2016 jest współwłaścicielem i współtwórcą pierwszego internetowego programu kryminalnego Mafia to nie tylko Pruszków. W kwietniu 2018 wraz z Wojciechem Sumlińskim i byłym majorem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego Tomaszem Budzyńskim wydał książkę pt. To tylko mafia. Historia nieprawdopodobnie prawdziwa i gorsza niż samo piekło opisującej kontakty i relacje grupy pruszkowskiej ze światem polityki.

Udział w filmach, serialach i programach telewizyjnych:

• 2004: Alfabet mafii – wystąpił
• 2004: Alfabet mafii. Dekada mafijnej Warszawy – wystąpił
• 2009: Teraz my! – gość programu w sprawie „Afery hazardowej”
• 2012: Zbrodnie, które wstrząsnęły Polską – wystąpił
• 2012: Na Pierwszym Planie – wystąpił
• 2013: Interwencja – wystąpił
• 2013: Kodeks Gangstera (odc. 5: Grypserzy) – wystąpił
• 2014: Dzień Dobry TVN – gość programu „Masa zdradza sekrety kobiet polskiej mafii”
• 2014: Państwo w Państwie – gość programu
• 2016: Mafia to nie tylko Pruszków – współtwórca i gość programu

Życie prywatne

Dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną, Elżbietą Sokołowską, ma dwoje dzieci. W 2015 ożenił się z byłą modelką.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Masa – biografia. alfabetmafii.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-08)].