II. Louis ya da II. Ludwig ya da II. Lajos şu anlamlara da gelebilir:

• II. Ludwig (Kutsal Roma imparatoru) (825–875)
• Louis the German (804–876), Doğu Frank Kralı
• II. Louis (Batı Frank kralı) (846–879)
• II. Louis Count of Chiny (1066'dan önce öldü)
• II. Louis Landgrave of Thuringia (1128–1172)
• II. Louis Count of Loon (died 1218)
• II. Louis Duke of Bavaria (1229–1294)
• II. Louis I of Flanders, Louis Nevers, (1304–1346)
• II. Louis Elector of Brandenburg (1328–1365)
• II. Louis Châtillon (died 1372)
• II. Louis Flanders (1330–1384)
• II. Louis d'Évreux (1336–1400)
• II. Louis Duke of Bourbon (1337–1410)
• II. Louis Count of Blois (died 1346)
• II. Louis Naples (1377–1417)
• II. Louis Duke of Brieg (1380–1436)
• II. Louis Landgrave of Lower Hesse (1438–1471)
• II. Louis Count of Wuerttemberg (1439–1457)
• II. Louis (Orléans dükü) (1462–1515)
• II. Louis Count of Montpensier (1483–1501)
• II. Louis de la Trémoille (1460–1525), French general
• II. Louis Count Palatine of Zweibrücken (1502–1532)
• II. Lajos (Macaristan ve Bohemya kralı) (1506–1526)
• II. Louis Duke of Longueville (1510–1537)
• II. Louis Cardinal of Guise (1555–1588)
• II. Louis Count of Nassau-Weilburg (1565–1627)
• II. Louis de Bourbon, Prince de Condé (1621–1686), "the Great Condé"
• II. Louis Grand Duke of Hesse (1777–1848)
• II. Louis (Hollanda kralı) (1804–1831)
• II. Louis Grand Duke of Baden (1824–1858)
• II. Ludwig (Bavyera kralı) (1845–1886), "Deli Kral Ludwig"
• II. Louis (Monako prensi) (1870–1949)
• Luís Filipe, Prince Royal of Portugal (1887–1908), a.k.a. Louis Duke of Braganza
• XIII. Louis, 1610 yılından Fransa ile birleştiği 1620 yılına kadar II. Louis olarak Navarra kralı unvanını taşımıştır (1601–1643)

Braganza Hânedanı Krâlıyet Panteonu (Portekizce:Panteão Real da Casa de Bragança), Lizbon, Portekiz'de bulunan São Vicente de Fora Manastırında, Portekiz'in çoğu kralları ve ailelerinin yattığı yer.

Gömülüler

Krallar ve Kraliçeler

• Portekizli Kral João IV
• Guzmanlı Refakatçi Kraliçe Luisa
• Portekizli Kral Afonso VI
• Savoylu Refakatçi Kraliçe Maria Francisca
• Portekizli Kral Pedro II
• Neuburglu Refakatçi Kraliçe Maria Sofia
• Portekizli Kral João V
• Avusturyalı Refakatçi Kraliçe Maria Anna
• Portekizli Kral José I
• İspanyalı Refakatçi Kraliçe Mariana Victoria
• Portekizli Kral Pedro III
• Portekizli Kraliçe João VI
• İspanyalı Refakatçi Kraliçe Carlota Joaquina
• Portekizli Kraliçe Maria II
• Rafakatçi Prens Auguste de Beauharnais
• Portekizli Kral Fernando II
• Portekizli Kral Miguel I
• Löwenstein-Wertheim-Rosenberglı Rafakatçi Kraliçe Adelaide
• Portekizli Kral Pedro V
• Hohenzollern-Sigmaringenli Rafakatçi Kraliçe Stephanie
• Portekizli Kral Luís I
• Portekizli Kral Carlos I
• Orléanslı Rafakatçi Kraliçe Amélie
• Portekizli Kral Manuel II

Kaynakça

• Dias, Paulo (2006). Real Panteão dos Bragança: arte e memória. Antília Editora. ISBN 972-99612-9-8.

Aşağıdaki liste Portekiz'in León Krallığı'ndan bağımsızlığını kazandığı 1128 yılından 5 Ekim 1910 yılında ilan edilen cumhuriyete kadar geçen süre içinde hüküm sürmüş olan Portekiz hükümdarlarını içerir.

Portekiz'in ilk kralı Afonso Henriques ya da I. Afonso 1139 yılında kendini kral ilan etmiştir. Portekiz hükümdarları ana olarak dört hanedandan çıkmıştır:

• Burgonya Hanedanı ya da Afonso Hanedanı (1143-1383/1385),
• Aviz Hanedanı ya da João Hanedanı (1385-yak.1580),
• Habsburg Portekiz Hanedanı ya da Filipe Hanedanı (1580-1640),
• Bragança Hanedanı (1640-1910).

Burgonya Hanedanı

Aviz Hanedanı

Habsburg Portekiz Hanedanı

Bragança Hanedanı

II. Fernando (Ferdinand), Saxe-Coburg ve Gotha-Koháry Prensi. 16 Eylül 1837-15 Kasım 1853 yılları arasında Portekiz Kralı. Eşi II. Maria ile birlikte hüküm sürmüştür. Eşi II. Maria'nın ölümüyle tahta oğlu V. Pedro geçmiştir. Kendisi ise sessiz bir biçimde hayatına devam etmiştir. 1869'da Edla Kontesi Elise ile evlendi. 15 Aralık 1885'te 69 yaşında öldü.

Unvanları

Unvanları

• 29 Ekim 1816 - 12 Kasım 1826 Zâtıalileri Saxe-Coburg-Saalfeld Prensi Ferdinand
• 12 Kasım 1826 - 1 Ocak 1836 Zâtıalileri Saxe-Coburg ve Gotha Prensi Ferdinand
• 1 Ocak 1816 - 16 Eylül 1837 Ekselansları Portekiz Konsort Prensi
• 16 Eylül 1837 - 15 Kasım 1853 Majesteleri Portekiz ve Algarve Kralı
• 15 Kasım 1853 - 15 Aralık 1885 Majesteleri Portekiz Kralı II. Ferdinand

Kaynakça

IV. Felipe (İspanyolca: İspanyolca: Felipe IV, Portekizce: Portekizce: Filipe III), (8 Nisan 1605 – 17 Eylül 1665), 1621 - 1665 yılları arasındaki İspanya kralı, İspanya Hollandası hükümdarı, 1640 yılına kadar Portekiz kralı. 1665'teki ölümünde, İspanya Krallığı 3 milyar İngiliz hektarı toprağa sahipti. Bu büyüklük krallığın doruk noktası oldu.

IV. Felipe III. Felipe ve karısı Avusturyalı Margarita'nın en büyük oğulları olarak Valladolid'de dünyaya geldi.

Yaşamı

IV. Felipe'nin saltanatı, birkaç yıl süren sonuçsuz başarılardan sonra politik ve askeri olarak çürümüş ve sıkıntılı olarak anılmaya başlandı. Felipe, hiçbir hükümdarın kontrol edemeyeceği yapısal sebeplerle çöken İspanya'da başarısızlığın sorumlusu olarak görüldü. Kral, babasına göre, hem fiziksel hem de duygusal açıdan daha fazla enerjiye sahipti. El yazısıyla yazdığı politik tarih notlarının çevirileri mevcuttur. Ayrıca çok iyi bir at binici ve keskin nişancı olarak bilinmektedir.

Diego Velázquez'i himayesi altına alması ve Lope de Vega, Pedro Calderón de la Barca gibi yazarları sevmesi onun sanatsal zevki konusunda fikir verebilir. Kralın saltanatı sırasında pek çok komedi oyunu yazıldı. Ayrıca, Madrid'de Buen Retiro Sarayı'nı yaptırdı. Bu sarayın kalıntıları halen Prado Müzesi'nin yan tarafındadır.

Sahip olduğu iyi niyeti ülkenin yönetiminde işine yaramadı. 16 yaşında iken ülkenin başına geçen Felipe, kendini saltanat için yeterli bulmadı. Bu sebepten, pek çok danışman edindi. Favori danışmanı Olivares, dürüst ve yetenekli bir yönetici değildi. Felipe'nin kendini Olivares'in etkisinden kurtarması çok uzun seneler aldı.

1 Aralık 1640'ta Lizbon'da bir ayaklanma çıktı. Portekiz halkı Felipe tarafından değil, Braganzas Hanedanı tarafından yönetilmek isteniyordu. Böylece 60 senelik İber Adası birliği son buldu ve Portekiz'in İadesi Savaşı başladı. Bu savaşı Habsburg'lar kaybetti.

1643 yılında, Felipe, ülkenin her yerinden gelen şikayetleri dinleyerek tüm gücü elinde toplamış olan başbakanın işine son verdi. Fakat, herkesin rahatsız olduğu başbakandan kurtulduktan sonra, bir kral olarak ülkesine kendi adama konusunda zorluk yaşadı. Bir süre ülkeyi yönetmek için çabaladıktan sonra bu işleri gene kendisine telkinde bulunan favori danışmanlarına bıraktı.

Politik görüşleri babası ve büyük babasından miras kalmıştı. Habsburg Hanedanı'nı desteklemenin kendisinin görevi olduğunu düşünüyor, protestanlara karşı Roma Katolik Kilisesi'nin yanında yer alarak saltanatını Almanlar'a karşı korumaya çalışıyordu.

Felipe, halkının, Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu ve Büyük Britanya ile birlik olarak Hollanda, Fransa, Portekiz ve Protestanlar'a karşı olan bitmek bilmeyen savaşlar karşısında tükeniyor olmasını göremedi. Yaptığı her şeyin Tanrı'ya, kiliseye ve Habsburg Hanedanı'na karşı görevi olduğuna inanıyordu.

Çağdaşları, IV. Felipe'nin barok krallığa model olduğunu iddia etti. Dışarıdan çok sert görünen Felipe'nin kamuoyunun karşısında sadece üç defa güldüğü söylenir. Maiyetinin ise büyük ölçüde yozlaşmış olduğu bilinmektedir. Viktoryen tarihçiler en büyük oğlu Carlos'un erken ölümünün sebebinin, babasının eğitimi için atadığı adamlarının Carlos'u sefahate sürüklemesi olduğuna inanılır. Felipe 1665 yılında öldü. Tahta oğlu II. Carlos geçti. Ölümünün ardından anısına Roma'da katafalk inşa edildi.

Popüler kültür

• Yazar Gonzalo Torrente Ballester, The King Amaz'd isimli romanında, IV. Felipe'nin gençlik günlerini ironik bir dille anlattı. Bu roman temel alınarak çekilen İspanyolca: El rey pasmado isimli sinema filmini Imanol Uribe yönetti. Filmde, Felipe'yi Gabino Diego canlandırdı.
• İspanyol yazar Arturo Pérez-Reverte ise kral zamanında yaşanan sosyal, politik ve askeri hayattaki zorlukları roman serisi Captain Alatriste'de anlattı.
• Çocuk kitabı I, Juan de Pareja ise ressam Diego Velazquez'in IV. Felipe'nin maiyetinde geçirdiği günleri anlatır. Kral bu romanda duygusal, utangaç ve kibar biri olarak betimlendi.

Kaynakça

• IV. Felipe biyografisi 17 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

II. João (Portekizce okunuşu: [ʒuˈɐ̃ũ]) (3 Mart 1455 – 25 Ekim 1495), Príncipe Perfeito (Mükemmel Prens) olarak da bilinir, Portekiz’in onüçüncü kralıdır. Portekiz tahtını konsolide etmiş, ekonomisini güçlendirmiş, coğrafi keşifleri sürdürmüştür.

Gençliği

Lizbon’da Portekiz kralı V. Afonso ile Portekiz Prensesi Coimbra’lı Isabel’in çocuğu olarak doğdu. Babası bir manastırda yaşamaya başlayınca 1477 yılında başa geçtiyse de resmî tahta çıkış yılı 1481 yılında oldu.

Prensliğinde babası ile Kuzey Afrikadaki askeri seferlere katıldı ve Arzila Muharebesindeki zaferden sonra 1471 yılında şövalye ilan edildi. 1473 yılında kuzeni Viseu’lu Leonor ile evlendi.

Gençliğinden beri saray çevrelerinde pek sevilmezdi. Bunun nedeni hiçbir şekilde başkalarının fikirlerinden etkilenmemesi ve entrikalara karşı olmasıydı. Asiller ve özellikle de Braganza Dükü II. Fernando prensin kral olacağı zamanki siyasetlerinden çekinmeye başlamışlardı.

İktidara gelişi

1481 yılında resmen tahta geçmesinin ardından II. João asillerin aşırı genişleyen gücünü kısıtılayıp iktidarı merkezde güçlendirmeye dair girişimlerde bulundu. İktidarlarının tehlikeye girdiğini anlayan asiller derhal krala karşı komplo düzenlemeye giriştiler. Darbe yapmayı planlayan asillerin Kastilya Kraliçesi II. Isabel ile gizli yazışmaları Portekiz casuslarınca ortaya çıkarılınca tasfiye başlatıldı. Braganza ailesi kanun kaçağı ilan edilerek topraklarına el kondu, Braganza Dükü de Évora’da idam edildi.

Ertesi yıl, João’nun kuzeni Viseu Dükü krala karşı komplo iddiasıyla saraya çağrılacak ve ve bizzat kral tarafından bıçaklanarak öldürülecektir. Birçok kişi bu yeni tasfiye dalgasında idam edilecek, öldürülecek veya sınırdışı edilecektir.

Kralın komplolarla ilgili şunlar söylediği rivayet edilir: “Ben kralların kralıyım, hizmetkarların hizmetkarı değil.” Tasfiyelerden sonra kimse krala karşı gelmeyi aklından bile geçiremeyecekti ve João iktidarı tehdit edilemeyecekti. Tasfiyeler sırasında João’dan yana cephe alan veya karşı koymayan asiller bağlılıklarından dolayı ödüllendirilecektir.

Ekonomik durum

İflasın eşiğinde bir krallık devralan II. João ekonomik durumu çözmek amacıyla bir tür teknokrat hükûmeti kuracak ve akademik uzmanları saraya davet edecektir. Bundan sonra kral tebaları arasında ayrıntılı bir araştırma yaptırarak beceri, ustalık ve halktan kabul görme kriterlerine sahip olan alanında öne çıkan kişilerle temas kurarak ülke yönetimine dahil eder. Halkın adalet mekanizmasıyla ilgili sıkıntılarına eğilir. Önceki dönemde sürdürülen coğrafi keşifler sayesinde gelir kaynağı elde etti. Tordesillas Antlaşmasından önce bile Portekiz’in deniz aşırı sömürge ve ticaretinden dolayı parası oldukça değerliydi. Portekiz Krallığı topladığı vergiler ve gelirleriyle beraber tüm borçlarını ödemişti, bunda Gine altınlarının payı büyüktü.

Coğrafi keşifler

II. João babası döneminde ara verilen coğrafi keşiflere devam ederek, büyük amcası Gemici Henrique’in geleneğini sürdürdü. Onun için coğrafi keşifler çok önemliydi ve Hindistan ile bağlantı kuracak deniz yolunun bulunması için Afrika’nın güneyine doğru yapılan keşiflere destek verdi. Hükümdarlığı sırasında oldukça önemli gelişmeler yaşandı:

• 1482 yılında Avrupa dışındaki ilk yerleşim yerini kurdu. Gine sahillerindeki Elmina Kalesi kuruldu ve ticaret üssü olarak kullanılmaya başlandı.
• 1484 yılında Diogo Cão Kongo Nehrini keşfetti.
• 1488 yılında Bartolomeu Dias Ümit Burnunu geçti.
• 1493 yılında Álvaro Caminha São Tomé ve Príncipe Adalarında ilk yerleşim yerini kurdu.
• Afonso de Paiva ve Pêro da Covilhã efsanevi rahip John ve hükümdarlığını bulmak üzere Hindistan ve Etiyopya’ya doğru karadan yola çıktılar.

Tarihçiler arasında bu dönemdeki Portekiz coğrafi keşiflerinin ne boyutta olduğuna dair bir tartışma bulunmaktadır. Buna göre Portekiz kralı, en son keşifleri düşman Kastilya Krallığından gizlemek ve korumak için özel önlemler almıştır. Bu döneme ait tüm arşivler 1755 Lizbon Depremi sonucunda yok olmuş, arta kalan bazı belgeler ise Yarımada Savaşındaki Fransız işgali sırasında kaybolmuştur.

Kastilya ile mücadele

Kristof Kolomb Yeni Dünya’yı keşfettiği ilk deniz yolculuğundan dönerken ilk olarak Lizbon’a uğrayıp zaferini kral II. João önünde ilan etmek istese de kral İspanya ile aralarındaki antlaşmaya göre keşfedilen yerlerin Portekiz’in hakimiyet bölgesine düştüğünü söyleyecektir. Kolomb, daha Kastilya kraliçesi I. Isabel ile görüşemeden önce II. João Kastilya’yı tehdit eden bir mektup göndermiştir bile. İspanya derhal antlaşma masasına oturmayı teklif edecek ve Papalığın arabuluculuğunda Yeni Dünya’yı etki alanlarına bölen Tordesillas Antlaşması imzalanacaktır.

Portekiz ile İspanya arasındaki mücadelenin tek kaynağı sömürgeler değildir. Kastilya Kraliçesi I. Isabel ve kocası Aragon Kralı I. Ferdinand’ın çok sayıda kızı vardır ancak tek bir erkek varisleri vardır, Juan. En yaşlı kızları olan Aragonlu Isabella ile Portekiz Prensi Afonso ile evlidir. Afonso ise II. João’nun tek oğlu ve gözbebeğidir. Eğer İspanyol tahtının varisi Juan erkek evlat sahibi olmadan ölürse zaten Portekiz kralı olacak Afonso aynı zamanda Kastilya ve Aragon tahtına da çıkabilecektir. Kastilya ve Aragon bağımsızlığına olasılık düzeyinde bile olsa yöneten bu tehdit Katolik kralları her türlü komploya itmiş ve evliliğin sona ermesi için uğraşılmıştır. Sonunda 1491 yılında Portekiz tahtının varisi Afonso şüpheli bir şekilde ölür. Ölümde Katolik kralların parmağı olup olmadığı hala bilinmemekle beraber, prensin seyisinin kazadan hemen sonra kaçarak kayıplara karışması şüpheleri artırmaktadır. Sonunda Isabella düşman bir prensle evlenmediği için İspanyol tahtı güvencede olacak, II. João ise evlilik dışı çocuğu olan Jorge (Coimbra Dükü) için tahta geçmesi için mücadele etse de başarılı olamayacaktır.

Geleneği

II. João, geride yasal olarak tanınan bie erkek çocuk bırakmadan 40 yaşında ölür. Onun yerine tahta kuzeni I. Manuel geçer. II. João’ya atfedilen Mükemmel Prens lakabı, Niccolò Machiavelli'nin Prens adlı eserinden gelir. II. João iktidarı boyunca sürekli olarak Prens adlı eserde önerildiği şekilde hüküm sürmüştür. Zamanının en saygı duyulan hükümdarlarından olmayı başarmıştır. Düşmanları bile bu özelliğini takdir edecektir. Kastilya kraliçesi I. Isabel onun için El Hombre (Adam) diyecektir.

Kaynakça

Hakkında yazılan eserler

• Page, Martin The First Global Village
• Boxer, Charles R. From Lisbon to Goa, 1500–1750 (1991)
• Boxer, Charles R. The Portuguese Seaborne Empire 1415–1825
• Mira, Manuel S. Forgotten Portuguese: The Melungeons and the Portuguese Making of America (1998)
• Duffy, James Portuguese Africa (1968)
• Bodian, Mirian Hebrews of the Portuguese Nation (1997)

Ayrıca bakınız

• Portekiz coğrafi keşifleri
• Gemici Henrique
• Portekiz hükümdarları listesi